ʼτιτλο

Δημιουργός: Αναστάσης Χατζηπαναγή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωνή της νιότης μου η σιωπή
κι εσύ, εκεί, να διώχνεις πνεύματα.
Πίκρα και σύντριμμα τα βράδια
η απουσία σου και η ψυχή μου η άδεια

Πέρασαν χρόνια κι εποχές κι αιώνες
κι όμως η αντοχή μου σ' όλες
τες πίκρες ήτανε σκληρή,
σ' όλες μου τες μπόρες
άγονη, μικρή

Είναι το χέρι μου κοντό να φθάσει,
μοίρα τ' ανθρώπου ταπεινή να χάσει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2005