Η δική μου γη

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με χάρη μιας μικρής θεάς, στριφογυρνάς και παίρνεις
του γιασεμιού τ’ αρώματα στη νύχτα μου τα φέρνεις
αναρριχόμενες στιγμές μέσα στο χρόνο μόνες
τη γνώμη μου τη γύρεψες, δυό γύρεψες συγνώμες.

Και μου ζητάς να λυπηθώ και λες πως δεν πειράζει
έξω η βροχή στο κάγκελο, αργά δες την πώς στάζει
και μου ζητάς τα μυστικά να δεις τα σύνορά μου
στις μακρινές τις γειτονιές των άστρων τα όριά μου.

Συμπαντικές οι αλήθειες μου χωρούν μες το σκοτάδι
παλιό σημάδι έκρυβα από θανάτου χάδι
μ’ αλόγου ίχνη έσμιξε ο αέρας της ερήμου
για να βρεθώ σε μια γη που θα ‘ταν πια δική μου.

Ειρηνική και μάχιμη κτυπά η καρδιά και μοιάζει
γαλήνια και ανήσυχη τους κύκλους να ταράζει
σ’ αυτόν τον κόσμο οι γίγαντες, νικήσανε τους νάνους
μην κρύβεσαι πολέμησε, βρες σύμμαχους αμάχους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2009