Στον ίσκιο του κεριού

Δημιουργός: poetryf

Μετρώ τις μέρες..μετρώ τις ώρες ...μετρώ τα βήματα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν άναψε από μόνο του ετούτο το κερί-
το σκοτεινό δωμάτιο το άναψε, με σπίρτο τη σιωπή του
Τώρα οι σκιές που διαγράφονται μεγαλόπρεπες κι αρνητικές
όπως τα φίλμ παλιών φωτογραφιών
μοιάζουν Τιτάνες που παιδεύουν τη δική μου μετριότητα

Δεν άναψε από μόνό του , το κόκκινο κερί
μια μαύρη αμφιβολία για τον κόσμο , το σπινθήρισε
Δεν ήθελε –βλέπεις πολύ
είχε εύφλεκτο το φυτίλι
καθώς ανθρώποι τον εγωισμό

Πονάω απόψε
Κρυώνω απόψε
Δεν μπορεί να με ζεστάνει αυτή η φλόγα
Δεν μπορεί το ξύλο της λουστραρισμένης μου καρέκλας
να συνυπάρξει με το φθαρμένό μου σώμα

Στο γόνυ απόψε’
προσπέφτω στον καθρέφτη του Θεού μου
Δεν άναψε τυχαία ετούτο το κερί
Δεν μου έκοψαν το πρόσωπο –αρνούμαι
Οι ρυτίδες
Τα χρόνιά μου ήθελαν κόχες
το δέρμά μου προσφέρθηκε

Το σκάλισαν σαν κήπο τα λουλούδια
τ’αγκάθια παραχάραξαν νομίσματα της μνήμης

Πονάω απόψε
γυμνή χωρίς κανένα εφόδιο
μη μου ζητάς να κολυμπήσω
Φοβήθηκα τον ωκεάνιο κόσμο
ξεπλήρωσα τον Ποσειδώνα μ’ένα δάκρυ
Δεν αρκούσε

Δεν λιώνει το κερί απόψε
δεν είμαι το αποτύπωμά του απόψε
Είμαι το τσαλακωμένο χαρτί της σελήνης
Κι ας καίγομαι απόψε
θα παγώσουν τα κύτταρα αύριο
θα με σβήσει το στόμα της εούς
Τα βρόγχια της γοργόνας
στα πλευρά μου θα φυτρώσουν
Από αύριο
θα με βρεις στους βυθούς
μην πεις τους έκαψα κι εκείνους...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2009