Παιδί μου

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Παιδί μου πάντα ξέρε το, πως μέσα μας υπάρχουν οι ήλιοι και τα σύννεφα, οι μπόρες και τ' αστέρια...Στο Γιώργο μου για τα γενέθλιά του, που ήταν χθες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Παιδί μου[/B]

Παιδί μου, παλικάρι μου, σπλάχνο μου και καμάρι
Άνοιξης μου ανάκτορο, πλουμίδι της αυγούλας
ανατολή που φύεσαι βαθιά και πιο βαθιά μου

Πώς μεγαλώνεις γρήγορα, πώς τρέχεις να προλάβεις
να δεις όσα δε σου ‘δειξα, να πεις όσα δε σου ‘πα

Τρέμω, μην έρθει σύννεφο μαύρο στον ουρανό σου
μην και λυγίσει η αυγή κι’ η νύχτα ξεθυμάνει
μη σπάσουνε του ουρανού οι γυάλες και κτυπήσεις,
καθώς ψηλά θα βρίσκεσαι, και κόψουν τα φτερά σου

Τρέμω, μην τάχα και δε σου ‘μαθα, μήπως καλά δεν ξέρεις,
πως στα ψηλά δε φτάνουμε με δανεικές φτερούγες,
γιατί έτσι θα μοιάζουμε με χάρτινο καράβι
που λιώνει μες στο πέλαγο και χάνει τη μορφή του

Παιδί μου πάντα ξέρε το, πως μέσα μας υπάρχουν
οι ήλιοι και τα σύννεφα, οι μπόρες και τ’ αστέρια
κι’ αν πάρεις ήλιο γιόκα μου, ήλιος θα σε φωτίζει
κι’ αν μπεις μέσα στα σύννεφα, σύννεφο θα σε βρέχει

Μεγάλωσες αστέρι μου και πιο πολύ μου φέγγεις
και παίρνω εγώ τη λάμψη σου απ’ των ματιών τις στάμνες
και πασπαλίζω την καρδιά με τ’ ασημί της χρώμα
και με το χρυσαφένιο της φυτεύω τις ελπίδες,
για να τις έχεις σπλάχνο μου, μέσα σου και τριγύρω
πολύχρωμες, πολύφωτες να σου κεντούν τις στράτες

Μ’ αν τύχει και ‘ρθει άνεμος και σου τις ξεριζώσει
εκεί θα ‘μαι παιδάκι μου να σε σφιχταγκαλιάσω
σαν βρέφος μες στα χέρια μου, να σε γλυκοτυλίξω
Κι’ αν χρειαστεί αγόρι μου να βγάλω την καρδιά μου,
τ’ ασήμι που ‘χα φυλαχτό μέσα μου, να στο δώσω
να σπείρεις πάλι όνειρα, ελπίδες να φυτέψεις
για να ‘χεις άστρο κι’ οδηγό, τη λάμψη των ματιών σου
μην και ποτέ αγάπη μου, ψεύτικο φως γυρέψεις!


[B]Ελένη Σωφρονίου[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2009