Απ'το Cd "άδειο τρένο", του Ιωσήφ Λεμονή

Δημιουργός: tinios, ΡΗΓΑΣ Ε. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας από την MELON music, εντός των ημερών του CD του Ιωσήφ Λεμονή" Αδειο τρένο", ανεβάζω σε επανάληψη τους στίχους των δύο στιχουργημάτων μου, που εμπεριέχονται σ'αυτό, γιατί είναι παλιοί και πολλοί φίλοι θα τους διαβάσουν για πρώτη φορά.

Ευχαριστώ!


(1) ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΓΑΠΗΣΑ





Τις μουσικές αγάπησα, που σ’ έχουν νανουρίσει.
Τις ώρες πού’ πινες νερό, στου έρωτα τη βρύση.
Του ήλιου το αγκάλιασμα, το πρώτο καλοκαίρι.
Τα όνειρα που βύζαξες, και σε καναν Αστέρι!

Αγάπησα στα μάτια σου, τις φωτεινές κηλίδες,
τα δάκρυα που σου χάρισα, κι όμως, ποτέ δεν είδες!
Της νύχτας τις διαδρομές, στο φως τ’ αποσπερίτη.
Τους στίχους που σε μάγευαν, από τα «Ρω», του Ελύτη.

Τίποτα δεν αγάπησα, πιο πάνω από σένα,
κι ούτε στιγμή λογάριασα, τα χρόνια τα χαμένα.
Ξέρω δεν είναι δυνατόν, τη μοίρα σου να ορίσω,
σε μια γωνιά τ’ ονείρου σου, μου φτάνει εκεί να ζήσω!

(Ρ)

Αποδιωγμένος εραστής, στη μοναξιά των στίχων,
ανάξιος ακροατής, των μουσικών σου ήχων.
Προσκυνητής αδέξιος, των αναστεναγμών σου,
άπειρος κλέφτης, θεατής, των μαγικών στιγμών σου.





(2) ΞΥΠΝΟΥΣΕ Η ΝΥΧΤΑ



Ζήλεψαν, τόση ευτυχία, οι ουρανοί,
και δίχως έλεος, σε πήραν από μένα.
Σημάδι βάλαν τη ζωή μου, οι κεραυνοί,
και δεν μ’ αφήσανε προορισμό, κανένα,

Στης μοναξιάς, ακουμπισμένος τις σκιές,
Μοιρολογώντας, το νεκρό το καλοκαίρι.
Σκοτάδι στάζαν, της ψυχής μου οι πληγές,
κι η μοίρα ανήμπορη, κοντά μου να σε φέρει.

Μικρό σημάδι, κόκκος άμμου στην ακτή,
χάραξα ρότα, για τ’ απέραντο ταξίδι.
Μ’ όρκο αιώνιας αγάπης, δυνατής,
στο θάνατο έδωσα, αρραβώνα δαχτυλίδι.

(Ρ)

Ξυπνούσε η νύχτα, στο νεφέλωμα του Ωρίωνα,
Αύγουστος μήνας, κι όμως Θεέ μου, πόσο κρύωνα!
Τόση αγάπη, τόσα όνειρα ανείπωτα,
και όλα δώσανε τη θέση τους στο τίποτα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2009