Βιάζεστε πολύ;

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΒΙΑΖΕΣΤΕ ΠΟΛΥ;

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κατέθεσα την αίτηση αναγνώρισης, περιόδου που ήμουνα άνεργη, πριν ένα μήνα. Στο ΤΣΑΥ.Πήρα αριθμό πρωτοκόλλου και έφυγα. Με ελαφριά την καρδία. Σε κάποια φάση ,ο γαμπρός μου, που μένει στην επαρχεία και συνταξιοδοτήθηκε πριν ένα χρόνο ήρθε στην Αθήνα. Να δει τι και πώς. Είχε κάνει αίτηση για αναγνώριση κάποιου διαστήματος που ήταν ανασφάλιστος. Πριν ένα χρόνο. Μόνο που αυτός αγανάκτησε και ήρθε για να μάθει .Τι θα γίνει επιτέλους με την σύνταξη του ΤΣΑΥ.
Η πρώτη κυρία με την οποία μίλησε του εξήγησε ότι…δεν δικαιούται σύνταξη. Έτσι απλά. Μετά από 35 χρόνια εργασίας ως γιατρός του ΕΣΥ δεν… και δεν και δεν. Ο γαμπρός μου δεν το πήρε κατάκαρδα. Απλώς την κοιτούσε και έλεγε μέσα στο μυαλό του. ΄΄ Θειάκα ξέρεις τι λες;΄΄ Η κυρία ήταν ανένδοτη και απόλυτη. Ο συνάδελφος δεν είχε κανένα δικαίωμα να ομιλήσει. Σημειωτέων ότι όλα αυτά τα έλεγε χωρίς να έχει κάποιο στοιχείο στα χέρια της. Ούτε υπολογιστή και ούτε τον φάκελο. Του. Ήρεμα και με αρκετό χιούμορ ζήτησε να μιλήσει με τον προϊστάμενο. Όταν έφτασε στα ψηλά επίπεδα η συζήτηση άλλαξε αμέσως. Και περιεχόμενο και στοιχεία. Εν ολίγης ο φάκελος του έχει χαθεί και….οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν. Μέχρι τότε ας περιμένει. Βιάζεται ; Είδε και απόειδε ο γιατρός. Τέλος πάντων σηκώθηκε ο άνθρωπος και έφυγε αφού ο προϊστάμενος υποσχέθηκε ότι θα ασχοληθεί προσωπικά με το θέμα. Του.
Μια που πάλι ήταν εκεί είπε να κάνει μία καλή πράξη. Ρώτησε για την αίτηση μου. Ζήτησε να δει τον φάκελό μου. Εγώ ήμουνα τυχερή. Σε μένα υπήρχε φάκελος. Με πέντε χαρτιά μέσα αλλά….δεν βρήκαν καμία αίτηση. Βρέ καλή μου ήρθε πριν ένα μήνα εδώ. Τίποτα δεν μπόρεσε να κάνει. Με πήρε τηλέφωνο και έφυγε με το καλό. Είχε και άλλες δουλειές να τακτοποιήσει .Στην Αθήνα.
Μόλις τελείωσα με την εφημερία έβαλα πλώρη .Για την Αχαρνών 27.Στο ΤΣΑΥ που τώρα ονομάζεται αλλιώς. Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων= Ε.Τ.Α.Α. Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Πήγα στο πρώτο όροφο στο τμήμα συντάξεων. Βρήκα την ίδια κυρία που είχε βρει και ο γαμπρός μου. Μου έδωσε την ίδια απάντηση. Ότι στο φάκελο μου δεν υπάρχει καμία αίτηση. Όταν έβγαλα το χαρτάκι με τον αριθμό πρωτοκόλλου με κοίταξε χαμογελαστά. Περιμένετε ,λέει ,να ξέρουμε αν κάνατε αίτηση; Εδώ μόλις εχθές αρχίσαμε να ασχοληθούμε με τις αιτήσεις του 2007!Ρώτησα πως είναι δυνατόν αυτό το πράγμα; Η απάντηση ήταν αποστομωτική :εμείς, αυτοί που βλέπεται γύρω σας, δηλαδή οι πέντε υπάλληλοι, ασχολούμαστε και με το κοινό και με τους φακέλους. Πώς να προφτάσουμε; Στην φοβισμένη ματιά μου απάντησε :ΒΙΑΖΕΣΤΕ ΠΟΛΥ;
Έφυγα και στο δρόμο αντίκρισα τις όμορφες κούκλες στις βιτρίνες των καταστημάτων .Τις αιωνίως όμορφες νέες γυναίκες που τις έχουνε αφαιρέσεις τα χειμερινά ρούχα και επειδή περιμένουν την ανοιξιάτικη κολεξιόν τις κρατάνε για ημέρες ..γυμνές. Δεν βιάζονται οι άψυχες κούκλες και άλλωστε κανένας πωλητής δεν νοιάζεται ότι κάθονται ,για ημέρες, γυμνές σε κοινή θέα. Ναι! βιάζομαι πολύ για τα αυτονόητα. Για την υποχρέωση μια υπηρεσίας να απαντήσει στην αίτησή μου. Να μου αναγνωρίσει την ιδιότητα του πολίτη .Να ανταποκριθεί στα νόμιμα αιτήματα μου. Ναι !είμαι και εγώ γυμνή επειδή μου έχουνε αφαιρέσει τα δικαιώματα μου .Θα με ντύσουνε όταν θα λύσουνε τα προβλήματα της γραφειοκρατίας;.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2009