Αγνωστος Ερωτας-το παιδι του 34 Δημιουργός: sissaki ssss, Σίσσυ ολα αυτα συνεβησαν χθες...... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ξεκινησε σαν μια μερα οπως ολες.....
και να φανταστεις οτι δεν ηθελα να παω.....
και να φανταστεις οτι αναγκαστηκα γιατι χρειαστηκε.....
Ανεβηκα στο λεωφορειο.....οπως παντα......
τιποτα διαφορετικο....τιποτα καινουριο......
....οταν τον ειδα να καθεται απεναντι μου.......
....οταν τον ειδα να με κοιταζει εντονα........
τον κοιταξα κι εγω.......
περασε αρκετη ωρα.....
με κοιτουσε εκεινος.....
τον κοιτουσα κι εγω......κι αρχισα να νιωθω περιεργα.....
εστρεφα αλλου το βλεμμα.....κι ενιωθα το δικο του καρφωμενο επανω μου......
ωσπου καποια στιγμη τον εχασα μεσα στο πληθος.....
για πεντε λεπτα.....που ηταν αρκετα για να μας χωρισουν......
Τον αναζητησα.......μα ειχε φυγει......
Τι να γινει......αυτο θα συνεβαινε......
Μετα απο αυτο ο καθενας μας θα συνεχιζε και αυτο θα ξεχνιονταν.....
οπως κι εγινε...απο τη δικη μου μερια τουλαχιστον....
και φανταζομαι και απο τη δικη του......
Γιατι κανενας μας δεν φανταζοταν αυτο που θα ακολουθουσε στη συνεχεια....
....στο δρομο της επιστροφης.......
Ανεβηκα ξανα στο λεωφορειο......σε αλλο λεωφορειο για να παω σπιτι...
.....σταθηκα στην πορτα.....
.....επομενη σταση.....
.....κι η πορτα ανοιγει.....
....κι εγω κοιταζω σαν εχω δει ενα φαντασμα.......
....γιατι μπροστα μου.......
....ηταν εκεινος..........
Τα ματια μας συναντιουνται ξανα......
Μενουμε ακινητοι........
.....παγωμενοι.......
.....σοκαρισμενοι.....
με τα ματια ορθανοιχτα προσπαθωντας να καταλαβουμε τι εχει γινει.....
....γιατι κανενας μας δεν το περιμενε....
Αναρωτηθηκα αν ειναι αυτος.....μιας και δε θυμομουν καλα το προσωπο του.....
αλλα οταν τον κοιταξα στα ματια...ημουν πια σιγουρη.....δεν υπηρχε αμφιβολια....ηταν εκεινος....
Αυτος εμοιαζε περισσοτερο αναστατωμενος.....να φανταστεις πως εκανε λιγα λεπτα να το συνειδητοποιησει και να ανεβει.....
Σταθηκε διπλα μου........
Ανατριχιασα......
Τρομαξα με τον εαυτο μου γιατι πρωτη φορα νιωθω ετσι για εναν ανθρωπο που ουτε καν ξερω.....
Η καρδια μου χτυπουσε εντονα και το μονο που ηθελα ηταν να μου πει μια λεξη....κατι.....κατι.....
Εβλεπα οτι σιγα σιγα γυριζε το κεφαλι του προς το μερος μου και μετα γυριζε αποτομα...αυτο το εκανε αρκετες φορες...κι ενιωθα πως ηθελε να πει κατι....κι ομως....
Μεχρι που ηρθε η στιγμη να κατεβω.....
Εφτασα......
Η πορτα ανοιγει.....
Κατεβαινω.....
Το λεωφορειο φευγει.....
Κι εγω κατηγορω τον εαυτο μου που δεν του μιλησα......γιατι::::::γιατι::::::::::
Δεν ξερω πως θα μπορουσε να ονομασει κανεις αυτο που συνεβει.....
Απλα μια συμπτωση;
Μια συγκυρια;
Τυχη;
Δεν ξερω.....
Το μονο που ξερω ειναι οτι εγινε για καποιο λογο.....
οτι οντως...ηταν παραξενο....
οτι θα κανω ο,τι περναει απο το χερι μου για να τον ξαναδω......
Γιατι οσο παραξενο κι αν ακουγεται......
ερωτευτηκα αυτον τον αγνωστο.....
.........το παιδι του 34............
Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2009 |