Και ζούμε

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σβησμένα απ'τον τοίχο τα συνθήματα
ξεθωριασμένα σε λάθος εποχή
χαμένα στη λήθη τα ποιήματα
λησμονημένα πεθαίνουν την αυγή.
Νεκρά πια στα μάτια μας τα αισθήματα
ξεπερασμένα στο πέτρινο κλουβί
ζωή πικρή όλο με διλλήματα
ονειρεμένα πουλιά γεννά στη γη.

Τα όνειρα μικρά και γίναν θύματα
καταραμένα πεθαίνουν τη νυχτιά
σκουριάσαν του ήλιου τα κεντήματα
κακοφτιαγμένα και μαύρα τα πανιά.
Βουλιάξανε τα πλοία μας στα λύμματα
σακατεμένα στη στείρα λησμονιά
ζωή που δεν μας πάει άλλα βήματα
ονειρεμένα πηδήματα φτηνά.

Και ζούμε στημένοι στης ζωής τον τοίχο
κι'ακούμε χαμένοι του θανάτου ήχο
και ζούμε θαμένοι στης ζωής τη λήθη
κι'ακούμε κραυγές γιατί από τα πλήθη.

Φυτέψαν στις αυλές μας κρύα μνήματα
ξεψυχισμένα τα λόγια στη σιωπή
μας γέμισαν με ενοχές και κρίματα
λουστραρισμένα δάκρυα στη τιβί.
Μα έλα αδερφέ τα λίγα τρίμματα
τα φλογισμένα ακόμα στη ψυχή
να γράψουμε μ'αυτά ξανά συνθήματα
και το στημένο τους κόλπο να καεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2009