Φίλε που πίνουμε μαζί

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

κουβέντες του κρασιού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φίλε που πίνουμε μαζί
το μπρούσκο ετούτο το κρασί
μες στην ταβέρνα,

άκου με αν θέλεις μια στιγμή
γιατί έχω λόγο κι αφορμή
και πάλι κέρνα.

Θέλω να κλάψω και να πω.
Μ΄ έναν αργόσυρτο σκοπό
να τραγουδήσω

τα πάθια μου και τους καημούς
με πίκρες κι αναστεναγμούς
να εξιστορήσω.

Μην απορείς και μη ρωτάς
πως με κατάντησε ο σεβντάς
και πως μεθάω

κι όλο γυρνάω στα καπηλειά
και με τα μάτια χαμηλά
παραμιλάω

Ήμουνα μάγκας και νταής
κι απ΄ όλους ο πιο μερακλής
στα βήματά μου.

Μα με σπασμένο το φτερό
τώρα σκυφτός αναμετρώ
τα σφάλματά μου.

Αναθυμούμαι και ριγώ,
κι όλο γι΄ αυτά μονολογώ:
δυο πλάνα μάτια

κι ένα κορμάκι ζηλευτό,
που οληνυχτίς θα ονειρευτώ
μες στα παλάτια

Είναι καημός, είναι λυγμός
και της καρδιάς ξεσηκωμός
στα στήθη μέσα.

Μες στο κρασί μες στο πιοτό
κουράγιο ψάχνω για να βρω
ζωή μπαμπέσα.

Και πριν το τέλος της βραδιάς
ταπί και ρέστος μονομιάς
θα αποχωρήσω,

και μες στο κρύο στη βροχή
δίχως καμμιάν απαντοχή
μόνος θα ζήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2009