Για 'σένα…

Δημιουργός: Hliatoras, Παναγιώτης Σολακίδης

Αυτό είναι το πρώτο ποίημα απο τη ποιητική συλλογή μου "Δυτικά του έρωτα" και είναι αφιερωμένο με πολύ αγάπη στην...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαθιά μέσα στο χρυσάφι του καλοκαιριού
μια μέρα που καθόμουν και περιδιάβαινα με τη ματιά μου
την κυματιστή αφρώδη θάλασσα
Πέρασες δρασκελίζοντας από το μυαλό μου
αφήνοντας ξοπίσω σου μια γεύση τρικυμίας στο στήθος μου
Και σχηματίστηκε στο νου μου η αξέχαστη ασύγκριτη μορφή σου
μια μορφή από αλάτι λαξεμένη με κόπο
πανέμορφη που γυρνά προς το πέλαγος τα κενά των ματιών της
στηρίζοντας το άπειρο
Και πλανήθηκε αμέσως στον αέρα η ξεχωριστή λεπτεπίλεπτη φωνή σου
και η καρδιά μου ακόμα γαλανή
από το τρέξιμο στην άμμο άρχισε να βηματίζει προς τον έρωτα
Και η αθώα σου καρδιά φεγγοβολούσε σαν άστρο
μέσα στου γλυκού βυθού τον ουρανό
Κι όταν έφτασε επιτέλους η πρώτη μέρα του σχολείου
ανακάλυψα πως είχες μείνει πανέμορφη όπως σε θυμόμουνα
Ένα όμορφο δροσάτο μυρωδάτο λουλούδι
ένα φρεσκοανοιγμένο ροζ τριαντάφυλλο
με βελούδινα πέταλα
μια μορφή με σπάνια αθώα ομορφιά
με δυο μάτια γεμάτα ορθρινό απαλό φως
και ζωγραφισμένα χείλη
Ένα κορίτσι που τα καστανά πανέμορφα μαλλιά του
πάντα φρεσκολουσμένα στεφάνωναν το πρόσωπο του
σκεπάζοντας τον παρθενικό λεπτοτορνευμένο λαιμό του
Καθώς μια καλοφτιαγμένη σιλουέτα
που θαρρείς πως μόλις βγήκε από τα χέρια του Θεού
συμπλήρωναν την πανέμορφη μορφή σου
Όμορφη στο σώμα ομορφότερη στη ψυχή
γυρνούσες αμέσως στο άκουσμα του ονόματός σου
και παιχνίδιζε το ορθρινό φως των ματιών
στο πρόσωπο του τυχερού συνομιλητή σου
Και ξεχείλιζε θαρρείς ζωή και χάρη
από το βελούδινο ροζ πρόσωπό σου
Και ήσουν έτοιμη να πεις στο καθένα
λόγια χαριτωμένα, πετυχημένα στο αλάτι
καλοτορνευμένα σε ένα σπάνιο αγγελικό τόνο
Μια λευκή πεταλούδα πέταξε από πάνω μου
Κι ήταν πιο λευκή από το μικρό λευκό κλαδί των ονείρων μου
Το πρόσωπο σου φορέας ελπίδας και χαράς
Και από το μόχθο της ελπίδας νέα γη ετοιμάζεται
για να βαδίσει εκεί με κρίνα και με περιστέρια
ένα κορίτσι που ζωντανεύει τα όνειρα
ένα κορίτσι που τραγουδά στην αγκαλιά του ήλιου
για να βαδίσεις εκεί πέρα εσύ
Εκεί που ο ήλιος των τριών ωρών υψώνεται
Πάνγλαυκος παίζοντας το αρμόνιο της δημιουργίας
Εκεί που ακούγονται βαθιά τα βήματα του χρόνου
Εκεί που η καρδιά μου χτυπά ρυθμικά
συλλαβίζοντας το όνομα σου
Εκεί που ότι αγαπάω γεννιέται αδιάκοπα
εκεί που ότι αγαπάω είναι στην αρχή του πάντα
[I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2009