Anoixth Plhgh Δημιουργός: anacCtaswWw to song m ein micoteleiwmeno...an 8lte voh8hcte....alla tlk dn akcize autoc g tn opoio to egrapca..htn mlkc oc oloi oi alloi!!!! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info αφιερωμένο σε ένα κορίτσι που δν ειχε μάθει να αγαπάει
μονάχα να πληγώνει κ να παρατάει
δε με θυμάται
όμως εγώ την ξέρω καλά
κ έχω να της πω πολλά
πρόσεξε καλά έκανες πολλά
ολοί πληρώνουν για τα δικά τους σφάλματα
ήρθε η ώρα λοιπόν να πληρώσεις κ εσύ
γιατί από μένα δν παίρνεις άφεση
άκου καλά τι θα σ πω
ποτέ μν το ξεχάσεις
έτσι όπως πας κάποια μέρα από κοντά σου όλους θα τους χάσεις
(εδώ μ λείπει στίχος, πείτε καμία ιδέα!!!)
...κι κεί που φτάνει
ποτέ δν ξέρει τι να κάνει
να χάνεται,κ όλους να τους χάνει
κ δν τησ φτάνει
που πέφτει τόσο χαμηλά
ζητάει κ άλλα
ζητάει κι αλλα πολλα
που δν τ'αξίζει κι όμως τα παίρνει φτηνά
της τα χαρίζουν κάποιοι
πυ την αγαπάνε κ τη ζητάνε ,στα ονειρα τους,
μόνο για κείνη ξενυχτάνε
όμως εκείνη φεύγει
φεύγει από σένα μακριά
κ πίσω δν κοιτάει ξανά
την αγάπη παιχνίδι τη νομίζει,
νομίζει πως παίζει κ κερδίζει
κ κ'αποια μέρα θα δει πως κάνει λάθος
μα τότε θα ναι αργά τη ρούφηξε ήδη ο βάλτος
ο βάλτος απο ψέμματα κ απάτες
μα δε βαρέθηκες να ζεις με αυταπάτες?
δε θα γυρίσει δεν σ'αγαπάει δν τη νοιάζει
χώνεψε το όσο κ αν σε τρομάζει
καμία λες δεν υπάρχει να τησ μοιάζει
μα μη ξεχνάς πως αυτή με τον εαυτό τησ δεν τα βάζει
κ πως τα βράδια μπορεί να ησυχάζει
όσο εσύ γυρνάς με μάτια δακρυσμένα
μες το σκοτάδι γυρίζεις στα χαμένα
όνειρα σπασμένα, κομμάτια σκορπισμένα
όνειρα κ ελπίδες π φύγαν μακριά
όταν εκείνη αποφάσισε να πει το γειά
κάθε στιγμή στο μυαλό σ την εικόνα της φέρνεις
κ σιωπηλά αναρωτιέσαι πως τα καταφέρνεις
να ζεισ κ να υπάρχεις
όταν ξέρεις πως εκείνη ποτέ ξανά δεν θα χεις
κ αναρωτιέσαι, αναρωτιέσαι γιατί
να φύγει έτσι χωρίς καμία αφορμή
φιλαράκο μ όμως δε σκέφτηκες κάτι
για κείνη δεν υπάρχει αγάπη
γιατί κάθε φορά που νιώθει πως την πλησιάζει της γυρνάει την πλάτη
τα παίζει δυνατή
μα είναι τόσο ευάλωτη
φοβάται να αγαπήσει φοβάται να δεθεί
δεν αντέχει στη σκέψη πως θα πληγωθεί
κ έτσι προτιμάει να πληγώνει
και καθε μέρα την ψυχή τησ πιο πολύ να την παγώνει
κ έτσι μιά μέρα τίποτα πια δεν θα τησ μείνει
γιατί έχει μάθει να ζητάει χωρίς ποτέ όμως να δίνει.
.... μέχρι εκεί το έχω φτάσει!!!! ακούω γνώμες κ διορθώσεις!!!! help me guys!!!!!
Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2009 |