Χασάπικο

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

αφιερωμένο στη φοιτητομάνα Θεσσαλονίκη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα Κάστρα το βραδάκι που τριγύρισα
της άνοιξης τα πρώτα ρόδα μύρισα
να φύγει από το στήθος το παράπονο
για το κορίτσι εκείνο που ΄ταν άπονο.

Ρωτώ τους ξένους που περνάνε
πού να ΄ναι η αγάπη μου πού να ΄ναι
κι αν κατορθώσω
να σ΄ ανταμώσω
προτού στης νύχτας το κατώφλι να χαθείς.

Μες στα στενά σοκάκια που ανηφόρισα
τα στέκια τα παλιά μας τα ξεχώρισα
εκεί που ήταν τα πρώτα μας τα βήματα
εκεί και της καρδιάς μας τα σκιρτήματα.

Δε σου ζητώ πια εξηγήσεις
ούτε την πίκρα μου να σβήσεις
πώς θες να αντέχω
να μη σε έχω
μονάχα τούτο απάντησε μου άμα μπορείς.

Οι φίλοι που χαρούμενο με γνώρισαν
τη νύχτα στοργικά με παρηγόρησαν
και μου ΄πανε πως έτσι είναι στον έρωτα
πολλά τα μυστικά και τ΄ αφανέρωτα.

Και το ξημέρωμα και πάλι
θ΄ ανασηκώσω το κεφάλι
θα κλάψω λίγο
για να ξεφύγω
και θα κινήσω με το φως της χαραυγής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2009