Μια Κυριακή

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...πάντα πάντα θά 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει... (Ο.Ε.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια Κυριακή


Μια Κυριακή θα μού 'χε φτάσει
Αυτή τη μέρα που ποτέ δε συμπαθούσα
Πως ξαφνικά τη λαχταρώ
Να σε ξανάγγιζα άλλη μια, αν θα μπορούσα
Να ξέκλεβα λίγο καιρό
Νά 'ξερα ακόμα πως μπορώ
Την Κυριακή νά 'χες προφτάσει


Πέρασαν χρόνια, για φαντάσου
Κι έχω ένα Σάββατο βαθιά μου καρφωμένο
Αδιάκοπα να αιμορραγεί
Απ' το ρολόι όλο αντίθετα πηγαίνω
Και στο μπαλκόνι κάθε αυγή
Κουλουριασμένη καταγή
Όλο απορώ που ζω μακριά σου


Ποτέ στον ύπνο μου δε σ' είδα
Και τ' όνειρό σου κουβαλάω μέσα στη μέρα
Κι η μέρα γίνεται βαριά
Κουράστηκα μες στους καπνούς να ψάχνω αέρα
Τίποτα δεν πιστεύω πια
Παρατημένα στη σκουριά
Και το σπαθί και η ασπίδα


Κι έχει έναν ήλιο παγωμένο
Όπως τα χείλια σου κείνο το μεσημέρι
Στο τελευταίο μας φιλί
Πήρες μαζί σου Κυριακή και καλοκαίρι
Κι έμεινα άχρωμη, θολή
Να ξημερώνω στο σκαλί
Και να μην τ' ανεβαίνω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2009