Η Καρδια Και Το Αμονι

Δημιουργός: gatoulis, Δαλακλίδης Στέφανος

Στης αγάπης την πηγή... όλοι μπορούν να ξεδιψάσουν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΟΝΙ

Στου βράχου την ποδιά
Τα κύματα παφλάζουν
Μα της καρδιάς τα σήμαντρα
Τον ήχο τον σκεπάζουν

Τρομάζει το φεγγάρι
Και πάει να κρυφτεί
Στου βουνού το αγκωνάρι
Σε κρυψώνα ασφαλή

Κι η νύχτα η παγερή
Η μαυροφορούσα
Τη θάλασσα αγκάλιασε
Την αστροφεγγούσα

Η καρδιά να σείεται
Ο ήχος να δυναμώνει
Και βρίσκεται ανήμπορη
Στου σιδερά τ’ αμόνι

Στην αρχή την πύρωνε
Μέχρι που να λιώσει
Κι ύστερα τη χτύπαγε
Μέχρι να κρυώσει

Σε κάθε χτύπο τρέμανε
Τα κύματα κι οι βράχοι
Και τ’ άστρα τρεμοφέγγανε
στου βουνού τη ράχη

Ο σιδεράς σταμάτησε
Πλέον πια δεν χτυπούσε
Και το φεγγάρι πρόβαλε
Γύρω φεγγοβολούσε

Η καρδιά η πύρινη
Η σιδηροκαμωμένη
Απέκτησε μορφή
Απ’ το σφυρί φτιαγμένη

Κι είχε ματάκια πράσινα
Κι ένα χαμόγελο γλυκό
Κι έλαμπε ολόκληρη
Σαν το φεγγάρι το λαμπρό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2009