Ονείρου ναύλα

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Εμπνευσμένο από το βιβλίο της Αλκυόνη Παπαδάκη «Το ταξίδι που λέγαμε»...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ταξίδι που λέγαμε, τρυφερής αυταπάτης
Κάβους λύναμε – δέναμε, μιας ζωής εφιάλτης
Πως τα χρόνια προσπέρασαν και ψυχή δεν αγγίξαν;
Και στα χέρια που γέρασαν μόνο πίκρες αφήσαν;

Το ταξίδι που λέγαμε, ανεκπλήρωτος πόθος
Μ’ ελιγμούς αποφεύγαμε των καημών μας το κόστος
Στο τσεπάκι φυλάγαμε του ονείρου τα ναύλα
Κι έτσι πάντα κοιτάγαμε, με τα κιάλια το θαύμα

Δυο βαγόνια παράλληλα πάνω στην ίδια ράγα
Δυο κορμιά ακατάλληλα για να σπάσουν το φράγμα
Ζήσαμε για το σήμερα μα το αύριο φυλούσε
Τα όνειρα μας σε σίδερα κλειδωμένα κρατούσε

Το ταξίδι που λέγαμε, ουτοπίας ελπίδα
Σαν κι οι δυο μας χαζεύαμε πέσαμε στην παγίδα
Κι έτσι πάλι ξεμείναμε με κορδέλα δεμένες
Στις σκιές μας εμμείναμε και μαζί μα και ξένες!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2009