Δειλια

Δημιουργός: armenisths, kyriakos tzelepidis

Εναι φορες που στη ζωη μας θελει η καρδια να κανει πραγματα αλλα ποτε δεν βρισκουμε το θαρρος να τα πραξουμε και μενουμε μονοι και τα σκεφτομαστε μετανοιωμενοι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσ στα παρμάκια μιάς ανέμης τυλιγμένος
κλωθογυρνώ στο κάθε φύσηγμα του αγέρα
σ' εναν ιστό που εγώ έχω πλέξει είμαι πιασμένος
κι αργοβουλιάζω στο βυθό μου κάθε μέρα...

Ποιό άραγε νάναι το πρεπό , ποιό το σοφό να πράξω
ν ακολουθήσω τη καρδιά ή τα σωστά του κόσμου
χρόνια και χρόνια δε μπορώ ο έρημος να φτάσω
κι απόμεινα μονάχος μου εγώ κι ο εαυτός μου..

Δειλός φτωχός και άπραγος τη μοίρα καταριέμαι
μα άραγε φταίχτρα νάναι αυτή ή το άτολμο εγώ μου
Θεέ μου ας είχα δυό καρδιές κρυφά μην τυραννιέμαι
να τις μοιράσω να μη ζώ αυτόν τον ολεθρό μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-03-2009