Μύνημα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ’ένα ξεψύχισμα δειλό έχω δικαίωμα να πεθαίνω
Μες στου καπνού τη ζάλη, για πλέριο θάνατο μιλώ
Σαν κάτι κερδισμένο.
Αφήνω τη μοίρα μου οδηγό
Κάθε μορφή να δανειστεί
Απ’της ζωής το καρναβάλι ίσως δεν είναι αργά πολύ
Αναποφάσιστος να μένω και να χαμογελώ.

Κάποιο σου μύνημα θα πάρω ,το πιστεύω
Το νόημα για νάχω φάρο,έκφραση να σ’αγναντεύω
Κι όπως ξαγρυπνώ,βλέπω τον προορισμό
Τη μορφή σου ξαφνικά
Μες στης ψυχής μου τον καθρέφτη
Μες στο σκοτάδι αληθινά
Τη δείλια μου κάθετα να πέφτει

Τα βάζω με τη καρδιά μου,τα βάζω με το κορμί μου
Ομόρφεψε πάλι καρδιά μου
Τον ήλιο ν’αγκαλιάσουμε μαζί της
Για την αγάπη της να ζήσω τη ζωή μου
Ομόρφεψε καρδιά μου
Ακόμα μια φορά στην ανθρωπιά της
Στη χάρη της και τη στοργή της
Στο βλέμμα της και στ’όνομά της
Στην ποιήση της,στο μέλι στο κρασί της
Δεν υπάρχει χορτασμός

Έχε γειά
Όσο δεν ήμουν άξιος με φίλεψες με φίλησες στο στόμα
Με πήγες ,μ’ άφησες στην κορφή
Στα δικά σου λουλούδια ,στα δικά σου τραγούδια
Στο δικό σου χώμα
Έχε γειά
Ίσως ξανάρθω,ίσως το επιτρέψει η ζωή
Μα ξέρω θαρθεί μια μέρα
Το ξέρω θαρθεί ένα μύνημα στον αγέρα
Απο σένα σε μένα που θα σημαίνει λυτρωμός
Που να μπορεί ν’αφήσει τη θέση του
Σ’εκείνους που αγαπούν σαν εμάς
Είναι πολλοί,είναι τόσο λίγοι!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2009