Του Έρωτα η θεωρία

Δημιουργός: Ελένη Καιγή

Αφιερώνω στην ώρα της Γης και σ' όλους όσους θα σβήσουν τα φώτα αύριο βράδι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στη νύχτα ανοίγω τα μάτια
από ανάμνηση τόσο ισχυρή
που σπάει τον ύπνο μου χίλια κομάτια
κι ο χρόνος σκίζεται σαν το χαρτί.

Μην είναι όνειρο από ασήμι;
μήπως επίσκεψη της Χαλιμάς;
Κι όμως στο στέρνο μου αναβοσβήνει
μια βλεφαρίδα αστροφεγγιάς.

Μακριά που έφτασα... ποιός ξέρει πόσο!
Κι ήμασταν όλοι μας, όλοι εκεί
σ' ένα πρωτότυπο μα οικείο πόστο.
Ετοιμαζόμασταν για συμπλοκή

Γιατί ήμασταν λέει, μια συμμορία
ονόματι "Του Έρωτα η θεωρία"
Όλοι αγαπούσαμε αληθινά!
Όλων τα σώματα είχαν καρδιά.

Ξέραμε τι θα επακολουθήσει:
Βίαια θα πέφταμε πάνω στη Φύση
και θα χωρίζαμε προσωρινά
αλλού τα σώματα, αλλού η καρδιά.

Έπειτα ψάξιμο, ταλαιπωρία,
ως νά 'βρει το ήμισυ τ' άλλο μισό
Έτσι ώστε του Έρωτα η θεωρία
πράξη να γίνονταν στον κόσμο αυτό...

Μέσα στη νύχτα στέκομαι μόνη
κι αναρωτιέμαι πώς θα σε βρω.
Σβήσε αύριο τα φώτα και βγες στο μπαλκόνι.
Καρδιά μου, απέναντι εγώ θα περνώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2009