Νεκρωμένη πολιτεία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Αφιερωμένο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Νεκρωμένη πολιτεία

~~

Σταμάτα νά μιλᾶς, πιάνει βροχή
τό θρόισμα ν’ ἀκούσω τοῦ ἀνέμου
τίς στάλες τῆς βροχῆς θά ἐρωτευτεῖς
ἄν δεῖς μέ πόσα δάκρυα οἱ πληγές μου
μετρήθηκαν, χωρίς νά φοβηθεῖς

ἡ μία στάζει ψέματα, ἡ ἄλλη ὑποκρισία
ἡ τρίτη παραπλάνηση κι ἡ τέταρτη οὐσία
τή βάπτισα Θεά κι ὅμως γεννήθηκε Κυρία
στυγνά νά μέ διατάζει μέ ὁρμές

γιατί εἶναι κρυμμένη κάθε γλύκα στή ζωή
ἡ ἀλήθεια φανερώνεται μέ πόνο καί μανία
[κι ἄν ἔρθει ἡ στιγμή γιά νά χορέψουμε μαζί
ὀμπρέλα νά κρατᾶς στήν τρικυμία]

σταμάτα νά μιλᾶς, φυσᾶ τ’ ἀγέρι
μοῦ παίρνει τά μαλλιά μέ βία ὁ ἄνεμος
μοῦ πῆρε τήν ἀγάπη μέ τήν ἴδια εὐκολία
καί νιώθω πιά χαμένος κι ἀπροστάτευτος

ἀγάπη μου τά μάτια σου ποῦ νά ‘ναί;
γιά γύρνα τό κεφάλι νά μέ δεῖς
ἀπόκαμα καί βρῆκα συνουσία
μέ εὔπλαστα στιχάκια τῆς στιγμῆς
ποῦ σπάζουν μέ τήν πρώτη δυσκολία

ἀνθρώπους τόσους γνώρισα μέ κάποια ἱστορία
ποῦ εἶχε ὁ καθένας τους νά πεῖ μέ τή σειρά
τίς ἄκουγα ἀλληλένδετες, δεμένες μία-μία
καί πίστεψα πώς ἔμαθα πολλά

μά μία δέν κατάλαβα, χωρίς ἀλληλουχία
νά σπάζει ἕναν ἔρωτα στή μέση κεραυνός
ποῦ ἔπεσε ἀνέλπιστα σέ μέρα ἐν αἰθρία
καί ἔπνιξε τούς δύο ὁ στεναγμός

ἀλίμονο, τό ψέμα εἶναι γιατρός
κι ἡ ἀλήθεια μία σκληρή ἀφετηρία
τοῦ τρένου κάποιος ἔρημος σταθμός
μία ἄδεια, νεκρωμένη πολιτεία

σταμάτα νά μιλᾶς, πές μου τί νιώθεις
μά ὄχι ἄν καλύπτω τίς ἀνάγκες σου
στά μάτια τί μέ βλέπεις μ’ ἀπορία
ὑπῆρξα ἡ ἀλησμόνητη ἀγάπη σου;

καί σέρνομαι ἀμφιβάλλοντας Κυρία
ἄν εἶμαι ἕνα σκουλήκι στίς παλάμες σου
ἤ μία πεταλούδα στή γωνία
ποῦ φτιάχνεται σάν πάλλονται τά χείλη σου
σέ κάποια ἐρωτική μας συνουσία.


γιῶργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2009