Τα τετράστιχα του Ίγκορ Γκουμπερμάν №3

Δημιουργός: misxos

Τα καλά σας σχόλια πάνε στον ποιητή, τα κακά στον μεταφραστή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν παρατηρώ τα λιπαρά πιγούνια
δεν κατακρίνω και τόσο τους μπολσεβίκους,
γιατί φοβάμαι πως τα χορτασμένα γουρούνια
είναι πιο φοβερά από τους πεινασμένους λύκους.
#

Με τον καθένα ευγενής κι απλοϊκός
και δε διαθέτω πονηριά και είμαι ντελικάτος,
αλλά αμέσως γίνομαι απατεώνας και καπάτσος,
όποτε έχω αλισβερίσι με το κράτος.
#

Μετά από αιώνες βλέπω καθαρά
μέσα από το ράγισμα της φιλελεύθερης ωρυγής,
πως δεν υπάρχει τόσο μαύρη συμφορά,
όσο ελευθερία χωρίς ένοπλη φρουρά.
#

Εκεί που λένε ψέματα στον εαυτό τους και στους άλλους,
όταν η μνήμη δεν υπηρετεί το νου,
η ιστορία κάνει τέτοιους κύκλους:
σκοτάδι, αίμα, βρώμα μες στην πολιτική-μαϊμού.
#

Όπως πάντα σιωπάει ο λαός,
πανηγυρίζει αθόρυβα η κλίκα-βρομιάρα,
εμείς γεννιόμαστε για ευτυχία κι λευτεριά
σαν ψάρι για την πτήση και την σχάρα.
#

Τ’ αμαρτωλά τα χείλη μου συχνά,
μέσα στην έξαρση χαράς, την συνουσία,
ασπάζονταν διάφορα σημεία,
εκτός από το πισινό της εξουσίας.
#

Εκτός της επιστήμης κάτι λένε και οι ενδείξεις,
κι από μικρός έχω κάνει παρατηρήσεις,
ότι στα χρόνια ζύμωσης γεννιούνται ποιητές,
αλλά στην εποχή της σήψης, ηγέτες.
#

Αδύνατον να καταλάβουνε, να φανταστούνε
τα μυαλά που έξω ζούνε:
αυτό το μίγμα του θέρετρου και φυλακής
στο οποίο ζούμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2009