Για μια χαμενη περηφανεια

Δημιουργός: αντωνια η αντωνια, !!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αβυσσος, αερας, ανισος...
Ειναι ο κοσμος κι ο παραδεισος.
Το νιωσαμε λοιπον μεσα απ τα λαθη...
Χαθηκε το παιχνιδι απ της καρδιας τα βαθη.

Γνωρισα τον εαυτο μου χθες,
Και τον βρηκα πληκτικο ...
Γνωρισα την καρδια μου χθες,
Και δεν βρηκα κατι ζωντανο.

Το βλεμμα αγερωχο στην αδεια μου ψυχη
Χτυπαει το τηλεφωνο και λυπει η ζωη.
Αδεια η τρελλα του δευτερου ουρανου
Αδεια η θαλασσα του αμοιρου τρελλου.

Δεν ξερω δεν λυπαμαι δεν φταιω...
Σαν Καριοτακης τη ζωη ξαναληστευω
Σαν Καββαδιας στη θαλασσα ορμω
Και σαν Καβαφης στεγνα παρερμηνευω...

Αδειο καθισμα τρυπιο μπουφαν
Αδειο αναστημα τρυπια Μουλαν.
Εφυγε σαν εφυγε τ' αστερι
Εφυγε γιατι εμεινε διχως ουρα...

Ενιωσα πιστεψα αλητεψα
Μα τιποτα δεν ειτω αληθινο
Καθομαι στην ακρη της καρεκλας
Γυρευω το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ!

Δεν βγαινω εξω φοβαμαι
Το αντιο προτιμαω σθεναρα.
Σαν πραο το χαμογελο βουταω
Αδειο το αναστημα σταθερα...

Στεγνωσαν τα βοτσαλα
Δεν εμεινε αφρος
Ο Ποσειδωνας βαρεθηκε
Και εγινε καπνος.

Καπως ετσι λοιπον θα τολμησω
Το αντιο λοιπον να εξηγησω
Με ο,τι αδειο εχει απομεινει
Αφου κουραγιο δεν εχει παραμεινει.

Σ'αγαπησα, μα δεν αντικρυσα.
Το αληθινο εγινε τιτιβισμα
Αδεια ακομα και η ζωντανια...
ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2009