Θ' αλλάξουν άραγε οι ζωές μας

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Ένα ποιηματάκι αφιερωμένο στη γενιά των 700 Ευρώ (και λιγότερο) στην οποία με υπερηφάνια ανήκω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θ' ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Θ' αλλάξουν άραγε οι ζωές μας
έτσι που στέκονται στην άκρη
κι εκεί που ανοίγει λίγο η πόρτα
μας κλείνουν μοναχά το μάτι

Θ' αλλάξουν άραγε οι ζωές μας
μας ψάχνει άραγε άλλο βράδυ
να μας χαρίσει λίγη αγάπη
ένα φιλί ή κάποιο χάδι;

Θα κοιμηθούμε άραγε πάλι
κάτω απ' τ' αστέρια στ' ακρογυάλι
κι όταν η αυγούλα μας ξυπνήσει
θα' ναι κανείς στο προσκεφάλι;

Η' θα 'ναι η ρότα μας μονάχη
όπως ετούτο το καράβι
που μόνο το χτυπά η αλμύρα
κάθε που φεύγει απ' το λιμάνι;

Γράφτηκε στις 28/08/2005 Ώρα 4.40 μ.μ.
καθώς ταξίδευα μόνη μου για Κρήτη πάνω στο καράβι...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
» 30-03-2009 @ 15:31

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά... ΤΕΙΧΗ Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Καί κάθομαι καί απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον Α όταν έκτιζαν τα τείχη πως να μην προσέξω Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.... [1897] Κων/νος Καβάφης Σημ: Δεν έχει κρατηθεί για τεχνικούς λόγους η αυστηρή ορθογραφία του κειμένου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2009