Η λεξη και η σκεψη

Δημιουργός: iraklisv, ΗΡΑΚΛΗΣ ΒΑΪΤΣΑΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια λέξη ξεθωριασμένη περίσσευμα πρότασης που από άγνοια εξορίστηκε
ακουμπά εξαντλημένη και ξεχασμένη στην άκρη ενός μικρού φύλου
Μια σκέψη αλαφιασμένη και ατελής γυρεύει το νου που την απαρνήθηκε
τριγυρνά κουτσουρεμένη και απελπισμένη στη ρίζα ενός μίσχου

Στο ίδιο λουλούδι καταφύγιο και οι δυο τους είχαν βρει
κι αυτό σιωπηλό τις πρόσεχε από βοριά κι από βροχή
Ο χρόνος σκληρά τις πλήγωνε με ανθρωπινή περιφρόνηση
Μα κι ο χειμώνας πιο σκληρός την ύπαρξη τους δέρνει

Η άνοιξη χαμογέλασε και το λουλούδι ανθίζει
με δυσκολία αρκετή γιατί ζωή χαρίζει
σ’ εκείνες τις δυο τις μικρές που κόλλησαν κι πάνω
Με το αέρι συζητά και το ρωτά, φίλε μου τι να κάνω

Τα είπαν και συμφώνησαν σκεφτήκαν τι θα κάνουν
τούτες τις δυο μοναξιές μαζί να τις ενώσουν
φυσά τ’ αέρι απαλά κινήθηκε το φύλο
η τελευταία κίνηση να κλείσουν ένα κύκλο

Γλιστρά η λέξη μαλακά και πα στο μίσχο πέφτει
κι η σκέψη αναρωτήθηκε πια είναι και τη θέλει
Η λέξη με μια κίνηση αγκάλιασε τη σκέψη
κι εκεί στο σφιχταγκάλιασμα άρχισε να της λέει

Εσένα όποιος γέννησε εμένα αναζητούσε
Ο άνθρωπος που μ’ έγραψε ήξερε τι ζητούσε
Μα πέθανε ο άμοιρος και οι άλλοι με λησμονήσαν
κάτω από σόλες παπουτσιών απ’ άγνοια με πατούσαν

Μ’ έλεγαν τότε ανθρωπιά έτσι με λεν και τώρα
Σε σκέψεις δεν χαρίζομαι μα εσένα σ’ αγαπώ
από καρδιά γεννήθηκες κι ας ρώτησε το μυαλό
Τ’ αέρι και ένα πούλουδο μας ένωσε στη μπόρα.

Όσοι ξεχνιούνται και θαρρούν απάντηση πως βρήκαν.

Κάτω απ’ τα παπούτσια τους να ρίξουν ένα βλέμμα
Την ανθρωπιά τους μήπως δουν στου λουστρινιού το δέρμα
Η ερώτηση μην ξέφυγε και γλίστρησε σαν κέρμα
Από το κέντρο της καρδιάς στο χώμα η στο ρέμα.



Αφιερωμένο στη παρέα των G20




Αϊ στην ευχή συγκινήθηκα .Την καλημέρα μου στιχοπολιτες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2009