Θλιμμένη αύρα

Δημιουργός: kristian

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αποψε ολα χαθηκαν, τιποτα πια δε μενει,
Η θλιψη μονη καθεται, μαυρη και παγωμενη.
Στα κρυα βραδια μιας στιγμης που εζησα για λιγο,
Εψαχνα καπου να σε βρω, επρεπε να ξεφυγω.

Οι τυψεις με πολιορκουν, με κυνηγαει ο χρονος,
Αποψε που σε σκεφτομαι, πινω και παλι μονος.
Θα ηθελα να εβλεπα για λογο τη μορφη σου,
Ξανα να σ' ειχα διπλα μου, να 'μουν στη θημηση σου.

Ελα τωρα να σε δω.
Διπλα μου στο ονειρο αυτο.
Να ψαχνεις σε δωματια μαυρα,
Της αγαπης τη θλιμμενη αυρα.

Κατι σημαδια, σαν παλια φωτογραφια,
Δυο παιδιων σε μια αδεια παραλια.
Ειναι για μενα οτι εχω να θυμαμαι,
Γιατι στο τελος παλι μονος θα 'μαι.

Ελα τωρα να σε δω.
Διπλα μου στο ονειρο αυτο.
Να ψαχνεις σε δωματια μαυρα,
Της αγαπης τη θλιμμενη αυρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2005