Φάντασμα

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το στεναγμό σου θα φυλάξω
σε κάποιο διάφανο κουτί
στοιχειά να μπαίνουνε τις νύχτες
να σου μιλούν με όσα δεν μου πες
μα’γω να μη σου βάζω αυτί.

Να εκδικηθώ με το μελάνι
μια κόλλα άδεια από χαρτί
και να σου γράφω πικραμένα
για κάτι χρόνια ξεχασμένα
που τα νομίζαμε γιορτή.

Κι ύστερα ας θέλει, ας αγριέψει
στο νου επικίνδυνα η μορφή
στροφές να στέκονται οι στίχοι
κι από τη λύπηση στην τύχη
να σου πιστώνω την αφή.

Φάντασμα ήσουν από πάντα
έβρισκες πάντοτε ρωγμή
της θάλασσας τα δάκρυα μου
για να κρυφτείς σε τύμβο άμμου
διαβρωμένο το κορμί...

Το στεναγμό σου ελευθερώνω
μιας κι ήταν φύσει του κενός’
σα μιασμένο οξυγόνο
σ’ανέπνεα μέσα στο χρόνο
κι έμενες έτσι ζωντανός.

Τώρα σ’αφήνω στη σκιά σου
τα όρια να κυνηγάς
θνητός σε θεία καταδίκη
να θέλεις ό,τι δεν σου ανήκει
εξόριστος μα και φυγάς...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2009