χαλίκια

Δημιουργός: επισκέπτης

καλημέρα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ήταν να χωρέσουμε…
Εγώ κάθε τόσο έπεφτα στο πηγάδι, ξέχναγα…
Κομματάκια - κομματάκια ήταν ο ουρανός μου κι έπρεπε
κάθε πρωί να τον συναρμολογώ από την αρχή. Καθόλου εύκολο.
Τη νύχτα ο βράχος κύλαγε πάλι πίσω στη ρίζα του βουνού.
Δεν ξέρω ποιος κουράστηκε πρώτος…

Κάθομαι τελευταία και παρακολουθώ τις μέρες σαν μικρά γκρίζα χαλίκια.
Είναι καθαρά, στρογγυλά και ομοιόμορφα, στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο.
Τα δάχτυλά μου εξασκούνται στο να μάθουν να ζουν με αναμνήσεις,
όπως και τα χείλη μου στο να χαϊδεύουν λέξεις δίχως να τις προφέρουν.
Έφτασε μάλλον η εποχή που τα «θέλω» φυλάσσονται σε ντουλάπες και συρτάρια.

Δεν ήταν να χωρέσουμε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2009