Η ευχή

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της νιότης μου αποκοίμισμα
του πόθου το τρυκίμισμα,
στο στέρνο τ’αγαλμάτινου σου κόσμου’
Πόσοι θεοί να χώρεσαν
να σ’αγαπήσουν μπόρεσαν
αφήνοντας στη γεύση σου
μικρό κλωνάρι δυόσμου;

Του νόστου να’σαι γύρισμα
νόμισμα που στο κύλισμα
λησμόνησε στη πτώση την ευχή του;
Και το σκισμένο σου πανί
να βγάζει αέρα τη φωνή
σα ναυαγού που χάθηκε
ψάχνοντας τη ψυχή του..;

‘Μείναν πολλά αναπάντητα-
τα δυο Εγώ μας άντυτα-
κρυώνουν και ζητάνε απαντήσεις..
Ορφάνεψαν με τον καιρό
βλασφήμησαν ό,τι ιερό
και σου ζητάνε απ’αρχής
...να τ'αγαπήσεις....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2009