Πώς με πονά το άγιο φως μιας άγριας απουσίας

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Σε επανάληψη - με μικροαλλαγές - .. σε μια προσπάθεια να διαχωρίσω παλιότερες πολλαπλές δημιουργίες μου την ίδια μέρα.. ή νύχτα.. που ούτε καν τις θυμάμαι πια ! .. Καλημέρα !...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς με πονά το άγιο φως μιας άγριας απουσίας
Μες στα σκοτάδια δείπνησα την άδεια σου σκιά
Να σπαταλιέμαι σ' όνειρα.. καπνός.. άνευ ουσίας
Και να ξυπνώ με ίδρωτα στα ξέπλεκα μαλλιά...

Πώς με διχάζει η ζωή !.. Να μείνω ή να φύγω ;
Λες και υπάρχει διαφορά στο πριν και στο μετά
Τα μάτια μες στον ύπνο μου διάπλατα σαν ανοίγω
Στο όνειρο το μέλλον μου με δάκρυα με κοιτά...

Πώς να γυρίσει ο τροχός σ' ακτίνες ποδηλάτου
Να τρέξει τούτη η ζωή στον έρωτα γοργά ;
Όσες φορές κι αν έδιωξα τα δίχτυα του θανάτου
Δεν βρήκα έναν άνθρωπο να ξέρει ν' αγαπά...

Ίσως ήμουν ανώριμη.. ίσως μικρή ακόμη
Μπρος στο δικό σου πέλαγο.. στις μύριες σου στεριές
Μα τώρα που ωρίμασα.. δεν με χωρούν οι τόποι
Είσαι παντού και πουθενά.. στο σήμερα.. στο χθες...

Κι αν κάποτε σ' αντάμωσα.. κάμω πως δεν θυμάμαι
Κάλλιο να μην σε γνώριζα.. αφού μου λείπεις τόσο
Καμμιά δεν έχει διαφορά.. αν χαίρομαι ή λυπάμαι
Από του Χάρου τη θηλιά δεν θέλω να γλιτώσω...




13-11-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2009