ερημιά

Δημιουργός: lenadrs, Έλενα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μυθομανείς αεροπόροι συμβαδίζουνε
Σε στράτες ξένες φωτεινές από τ’ αστέρια
Και μαυρισμένες οι ψυχές όλες γνωρίζουνε
Ιθαγενείς αεροπόρους με μαχαίρια
Του ουρανού ο κήπος πλησιάζει
Ντυμένος στ’ άσπρα και με ομίχλη σκεπασμένος
Να ζεσταθεί από τη συννεφιά τρομάζει
Και μένει πάντα σκοτεινός και ξεχασμένος
Τον προσπερνούν παίρνοντας λάμψη απ’ τη δική του
Και η ερημιά έχει τον θάνατο τρομάξει
Που αναζητά πάντα ζωή για να μπορέσει
Μες του αιώνες των αιώνων να υπάρξει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2009