Περίπατος Δημιουργός: dimvel Στην αδελφούλα μου Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ταξιδεύω μεσ’ το γκρίζο μιας παλιάς φωτογραφίας
σκιές που παίρνουν κίνηση στο θαύμα της στιγμής
ο παιδικός περίπατος μιας θερινής αργίας
τα χρώματα ξεθώριασαν στων χρόνων τη ρωγμή
Μπροστά κοιτούσα απ’ τα επτά κι εσύ πέντε δε θα ‘σουν
πόδια μέσα σε πέδιλα πηγαίνουν ίδιο βήμα
από το μπράτσο σ’ οδηγώ , διαβάτες θα περάσουν
λευκό σαν το πουκάμισο της ζήσης μας το λήμμα
Κι αν οι γονείς δε φαίνονται , πάντα είναι εκεί
στις ρίγες του φορέματος και στο κουμπί φροντίδα
στης αγκαλιάς το μάλωμα , στο φαγητό την Κυριακή
αγάπη το χρυσάφι τους στου αύριο την παρτίδα
Σαν το νερό που κύλησε βροχή στην Ηροδότου
χιλιάδες μέρες έφυγαν και φτιάξανε ποτάμι
αδύνατη η επιστροφή του χρόνου του ασώτου
βαθιές χαρές ψαρέψαμε με της καρδιάς καλάμι
Οι θύμησες θεριεύουνε κι οι ώρες να αδειάζουν
στο Σύνταγμα δεν άλλαξαν τα κάγκελα του Κήπου
δυο αδελφάκια περπατούν , μπαμπάς – μαμά θαυμάζουν
σα να ακούω τις φωνές , παρόντες και μου λείπουν…
Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2009 |