Επικίνδυνα φεγγάρια

Δημιουργός: suaddo

Τα φεγγαρια που σβηνουν, σημαδια αφηνουν...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το φεγγαρι πετουσε μεθυσμενο κι εκεινη τη νυχτα
κατακοκκινο ροδο πιασμενο στων ψαραδων τα διχτυα
μες στη θαλασσα δυο φιγουρες με ματια κλεισμενα
καποια φωτα στην ακρη του δρομου, πανω αστρα ασημενια

Μια ζωη να μετρουσα τις σταλες ποτε δεν τελειωναν
και τα λογια που σου χα φυλαξει στα χειλη σου λιωναν
«ποια στιγμη θα μας φερει μακρια?» με ειχες ρωτησει
κι οι δυο με κερινα πλασμενοι φτερα και αγνωστη δυση

Κι όταν φτιαχναμε ταξιδια στην αμμο τις μερες μετρουσες
δύο φλογες στα ματια σου καιγαν για τον ηλιο διψουσες
«ποια σεληνη θα μας φερει μακρια?» με ειχες ρωτησει
το φιλι σου σαν ασπρο πουλι που για παντα θα ζησει

Πανε μερες από τοτε και πια ξεχνω τ’ ονομα σου
εχω αναγκη να σου πω «σ’ αγαπω» και να μαι κοντα σου
«ποια στιγμη θα ξεχασεις τα ματια μου?» με ειχες ρωτησει
πηρε κιολας το φεγγαρι να βγαινει κι εχω παλι αργησει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2009