δεν θ' αφεθώ

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα, καλή Μ. Βδομάδα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δες τα γεράκια που πετούν στον ύπνο μου από πάνω
Κύκλους τριγύρω κάνοντας στου στήθους την πληγή
Πολλά μου δώσαν οι Θεοί μα ήθελα παραπάνω
Και τώρα δες με, δέσμιο στου Καύκασου τη γη

Μου χάρισαν την Άνοιξη κι εγώ ζητούσα κι άλλα
Μου χάρισαν τη θάλασσα κι ήθελα κι ουρανό
Τώρα να πλεύσω προσπαθώ μες στη στενή μου γυάλα
Μα πνίγομαι σε μια γουλιά από αρμυρό νερό

Μα κι αν δεμένος στον ιστό μιας χαρτονένιας βάρκας
Μες στα όνειρά μου οδηγώ σκαρί φοινικικό
Κι αποτολμώ και ξεπερνώ την ατολμία της σάρκας
Κι αφήνω τη Μεσόγειο και πιάνω ωκεανό…

Δες με πως λάμπω, κι αψηφώ της μοίρας τα γραμμένα
Έστω τη νύχτα μοναχά έστω για μια φορά
Στις ύαινες π’ οσμίστηκαν πηγμένο μαύρο αίμα
Δε θ’ αφεθώ, δε θα γενώ προσφάγι και βορά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2009