Της μνήμης το τιμόνι

Δημιουργός: Πριγκιπας

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ , Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ . ΟΤΑΝ ΌΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ , ΤΟΤΕ Η ΦΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

'Εφαγα γη και ουρανό λόγια με την αράδα
και μόνο η ανάσα σου φέρνει μια ζαλάδα
Τόσο που σε αγάπησα δεν το μετανιώνω
κι ας με κερνάει ο θεός ένα τσουβάλι πόνο

Σε ξωκλησάκια έρημα άκουω την ηχώ σου
και στ' αγέρα το φιλί τον αναστέναγμο σου
έκανα πέτρα τη καρδιά όμως αυτή αρνιέται
μια φορά είναι αρκέτη και δεν ξαναγελιέται

Στης θάλασσας τα κρόταλα δένω τον λυγμό
λεύκο πανί τα μάτια σου δεν έχουν γυρισμό
έγινες φήμη και γυρνάς στης λίθου το λιμάνι
με μια ψυχή τριγύρω σου που βόλτες ολο κάνει

Σαν ξημερώσεις Κυριακή μόναχη θέλεις να σαι
σβήνει της νύχτας το κερί και πια δε θα θυμάσαι
όλα αυτά που αγάπησες στης μνήμης το τιμόνι
μα σου τα παίρνει ο καιρός κι βουλισμένοι χρόνοι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2009