Εδώ

Δημιουργός: geo

Αυτή την αυλή αρχίζω να τη νοιώθω και δική μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ίσα που πρόλαβε να δει
δάχτυλα – πέντε – αερικά
και μια λευκή παλάμη
τον τύλιξαν στη σιγαλιά

μα τον κρατούσαν με στοργή
καθώς τον σήκωναν ψηλά
μακριά από τη στέρφα γη
και την οικεία του αγκαλιά.

Τον άφησαν σε ξένη αυλή
που κελαιδούσαν τα πουλιά
και του ψυθίριζαν στ'αυτί
λόγια – θλιμμένα – χαρωπά.

Γύρω του πέφταν κεραυνοί
αλλά δεν έβαζαν φωτιά
ούτε ταράζαν τη σιωπή
καθώς του δίναν τα όνειρα

και μιά βραχνή, μπάσα φωνή
άρχισε να του τραγουδά:

- Εδώ ραγίζει το γυαλί
- Εδώ πληρώνεις μετρητά
- Εδώ δεν έχει επιστροφή
- Εδώ οι γονείς είναι παιδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2005