Μηδενιστικη τσοντα

Δημιουργός: Αστρογιογγι

αυτο ειναι δικο σας...ολο θ αλλαξει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεχει για ν' αρνηθει τον εαυτο του , τον Θανατο και την Ζωη
αυτοκτονει παρεα με το Φεγγαρι καθε που ανατελλει χλωμο
οχι απο ελλειψη ορμονων...αλλα απο ντροπη σαν βλεπει
την Εξουσια ν ανοιγει τα ποδια της...

Που βρισκεται αυτο το κατι παραπανω...που κατοικει;
για να πιστεψει οτι η συγκρουση αυτη δεν ειναι η πρεσσα του Συστηματος

Ανεμος θλιψης σπρωχνει τα συννεφα μπροστα της
Η μελαγχολικη Σεληνη σφραγιζει πανω απ'τα κεφαλια μας
το συμβολο του Μηδενισμου...την ειρωνια της καθημερινη μας επιβιωσης
Η Εξουσια κανει τσιγαρο γυμνοστηθη περιμενοντας...

Η φυση ειναι το λυσαρι , προχωρα λοιπον με το τιποτε
μαθε να ζεις με το μηδεν , το θετικο προσημο της χαρας και τ' αρνητικο της λυπης
κι ετσι το απολυτο θα κατακτησεις...
Η Εξουσια με επαγγελματικες κινησεις δεχεται τον Αγαθιαρη αισχρο
και τον ανασταινει Ιησου , χρημα σαν χυνει...
Τις Συμπληγαδες
σαν θα περασεις , οταν θα ζυγιστεις...
εκει που ο Χρονος σ' αφηνει να παρεις μια ανασα
Σταματα να φοβασαι! θα ψιθυριζει το φεγγαρι , ελα σε μενα να χαρεις! χαιδευει η εξουσια
-φορωντας το καινουργιο λευκο σατεν κυλοτακι -
Η Ντροπη επισκεφτεται μοναχα αυτους που αφησαν ξεσκεπαστους
οσους κοιμουνται στην Πλαση , πεινασμενους , ενω χουζουρευουν στα ζεστα
τραβηξε το λευκο φιογκακι μου , να κοιμηθεις μαζι μου...
ο στοχος δεν μου σταθηκε ισια απεναντι μου
προσευχομαι στην Μανα Γη , στην Μανα Σταυρωμενου
στο σχισιμο της ψυχης σαν αναχωρει αδοξα
στο Ανακοντα γειτονα
το κρεμασταρι της Εξουσιας αποψηλωνει
τα ομορφα αδειανα σχολεια...
η Εξουσια κοιταγε απ το παραθυρο της...
τους ερωτες ,τα βασανα σαν ταιριαζαν με νομο
μα υστερα εχαθηκαν απ την κοσμοπλημμυρα...
εκεινη που την επνιγε , μοναχη στο σαλονι
ν αναμετρα τα χρονια της κοιτωντας το φεγγαρι...
χωρις φωτιες , να προτιμα φεγγαρι να φλεταρει
και τη θηλια του , στην συκια , με το σχοιναρι
τι εκανα για να βρεθω εδω ;
αναμεσα στα δακρυα ενος χλωμου παλιαστου
που ξελογα λογιζοντας ποτε θα το γεμισει , το πιατο του
ακουμπα τα ρουχα του στην ακρη της Σεληνης
κι αποζητα το βλεμμα του , τον δισκο , στην αγκαλη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2009