Στα συγκαλα του Δημιουργός: Αστρογιογγι παντα αφιερωμενο στον φιλο μου Ποιητη... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Πισω απο την λογικη σειρα των πραγματων κοιταξα
κι ειδα δυο ρωσικες βαλιτσες με ροδιτσες
μεσα τους παγιδες και δοκανιστρες
που στο διαβα της ξεχωνει
τις γυμνωνει
τα φτερα της...
Περιπατο στο δασος Κυριακη
στον πρωινο τον υπνο των θαυματων
Χιλιαδες συγκεχυμενες φωνες
περιεβαλαν τον λοφο
Ρωτησε τις κυλιομενες ζωες
ποιος ο σκοπος;
απαντηση δεν πηρε και βουτηξε
στ' ανθρωπινο ποταμι
αφεθηκε να παρασυρθει απο το ρευμα
ως την κορφη...κι εκει...
Ενα μοναχικο δεντρο
που στα κλαδια του ανεμιζε
τον κρεμασμενο
Μια πινακιδα στη ριζα εγραφε
"Θειο Σχεδιο Χαμενο "
κι οχι χεσμενο...τελικα ...
Κανεις δεν ακουμπουσε τον νεκρο
μοναχα καταρες ξεστομιζαν
που αργοτερα 'γιναν υμνοι
Δυο γεροδεμενοι εκοψαν δυο χοντρα κλαρια
κι εφτιαξαν στραβο σταυρο στο χωμα
Μπροστα μου τον κατεβασαν ανοιγοντας θηλια
και καρφωσαν τα χερια του στα ξυλα
Σπασμενες φτερουγες που 'γερναν , θυμιζαν αυτα
πελωριες και βλασφημες σαν φυλλα
αγκαθινα,τον Υψωσαν,τον Σταυρωσαν
κι ανενοχλητοι διαμοιρασαν τα ιματια του
Ετσι τα συνηθισμενα την αλλαγη εμαυρωσαν
κι ο κοσμος ηρθε πια στα συγκαλα του! Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2009 |