Ανάσταση του νου

Δημιουργός: Αθηνά

Χρόνια πολλά....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι τρελό που ανόητα ακόμα σε πιστεύω
το εξελιγμένο μου μυαλό ακόμα κοροϊδεύω
,μα εκείνο το αποζητά, η λογική σκληρή
ελπίζει στο κομμάτι του πως είναι το φλουρί.

Η τύχη είναι άδικη ,μα πες το της καρδιάς
τα όνειρα δεν χόρτασε κι ας την πικράναν όλα
κι αν η ψυχή εγέρασε έμεινε ονειροπόλα
λυπήθηκε το αδειανό άδολης αγκαλιάς.

Ήρθε και πάλι η άνοιξη και τα 'ντυσε όλα γύρω
πέρασε απ'το πλάι μου και μόλις μ' είχε αγγίξει
απ'τα ξανθά μαλλάκια της μου 'σταξε λίγο μύρο,
τα ηνία απ'το άσπρο άτι της τίναξε, εξαφανίσθη.

Κι όσο στον επιτάφιο του έρωτα καρφώνω
μύρια τα νεκρολούλουδα που μ' άφησε για δώρο
ανάμνηση με τραγουδιού στιχάκι αναπληρώνω
μια μια, σκυφτή, και δάκρυα ξεπλένουν κάθε πόρο.

Πως γίνεται όπου ακουμπώ να μην με νιώθει νεύρο;
σαν να χω χέρια άυλα , άοσμη μυρωδιά;
μοιάζετε τόσο αγάπες μου χαμένες, που σαν έβρω,
σκορπάτε όπως τ' αμμόκαστρο σε κύματος γροθιά.

Γιατί; γιατί; μονότονα, κουραστικά στ 'αυτιά σου
Μάνα του κόσμου σε ρωτώ ώσπου να εξαντληθείς
να μου γείρεις τα βλέφαρα με κόλπα μαγικά σου
και να ξεφύγεις για άλλης γης ονειροασθενείς

Γράψε γιατρέ ένα φάρμακο να σβήνει τις εικόνες
και να κρατάει όσες χωρούν σε σάρκας οφθαλμούς
με αριθμούς κι ονόματα γέμισε του νου οθόνες
προβλήματα αδιάφορα , πτυχία, λογαριασμούς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2009