Ο τέρη ..η Αμέρσα και ο αθίγγανος(γεια σου τα Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού όπου βλέπουμε Αμέρσα..η στίχοι είναι δικοί της..γίνεται μια προσπάθεια να το μάσουμε για θεατρικό..φιλιά Γιαμερσούδα μου. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ο Τeri ήτονε χλιμίτζουρας αοιδός
μ'ένα σαφώς αμφισβητούμενο ταλέντο
χωρούσε ο έρμος στα βρακιά της Γιαμερσούδας
μίας μοιραίας σιτεμένης κοπελούδας.
Πρώην διδάσκαλος και νυν διαζευγμένος(πήγαινε πακέτο η τέως με το φροντιστήριο)
μέσα στα sites τη μπουρούχα εκκλιπαρούσε
μ'αυτή η σκορδόπιστη μπορδώ ταφτά κουνούσε
σε έναν αθίγγανο που μάλλον αγαπούσε..
Τανάσης ήταν τ'όνομά του ,
είχε ξεχάσει τα παιδιά του
Τσιγγάνας μάνας γιος το θρέμμα
με το τσαχπίνικο το βλέμμα
μα απ'της Αμέρσας το παλλίνδρομο
πήρε τ'ανάπηρου το σύνδρομο..
όχι δεν το 'χε εκ γενετής
πέρασε κρίση ο δυστυχής
μετά που επήλθε το μοιραίο
πήγε στο κατ με τεταρταίο
είχε μια λυσσαδιά η κόρη
γι 'αυτο το μελαμψό αγόρι...
ΤΕΡΗ
-Τώρα που κόπασαν οι μάχες Ω Ι Μ Ε
τώρα που τάκαρ' η Ελένη(ξαδέλφη άγρια ατάλαντη επίσης)τη μπουλντόζα
τώρα που οι φίλοι εναγκαλιάστηκαν ξανά
ήρθα αοιδός να τραγουδήσω δυνατά.
Εγινε μπόγος η αγάπη μου η Αμέρσα
κι αντί ταφτά φοράει κουβέρτα γκρι και ζέρσα
κυοφορώντας φευ!του γύφτου το παιδί
μαθαίνω τρώει ότι πετάει και κολυμπεί(ποιητική αδεία)
Εγώ μπαλάντες θα της γράφω της μανούλας
κι ας με τρομάζει ο πιθηκάνθρωπος Γιαγκούλας(μητέρα θανάση)
θα πάω με θάρρος ΩΙΜΕ στον οικισμό
και θα τον πιάσω τον Θανάση απ'το λαιμό
να μην σ'αφήνει Γιαμερσούδα εκτεθειμένη
θαρρώ συνήλθε απ'το στραπάτσο αγαπημένη
αλλιώς κυρά μου να σε κάνω μην τ'αρνείσαι
μόνη στον κόσμο με παιδί ΩΙΜΕ θα είσαι;;;
Μόνο εκείνο εκεί το δίπατο το σπίτι
που χεις προικιό σου να το βάλουμε υποθήκη
Αμέρσα δάνειο να πάρουμε του γάμου
να σε στηρίξω ο στυλοβάτης ναι χαρά μου;
ΑΜΕΡΣΑ
Είσαι κακιά κυρά - Μπουλντόζα
απ' τ' αγροκτήματα ΑΡΟΖΑ
απαίσια άθλια και ρατσίστρια
σου τόπε και μια καθηγήτρια(Πανδώρα)
Χορευτικό
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
-Αμέρσα φινελάδα μου
δεν φταίω εγώ πουλάδα μου
δεν είμαι εγώ η ρατσίστρια
ο τέρη ρίχνει αγκίστρια
εγκυμονείς ή ψεύδεται
πες μου να σε χαρώ
γιατί ρατσιστοκνώδαλο
έχω για ξαδελφό
και μου ζητάει εισήγηση
θα γίνει παρεξήγηση
ο Αθίγγανος καλά;
καλά΄!πάντα καλά!
εγώ να ξέρεις συμπαθώ
και σένα και τον μαύρο αυτό
(μπαλάντα )
ΑΜΕΡΣΑ
-Ας κάνω πως σε πίστεψα οχιά της αγροικίας
Θ' αντιπαρέλθω το λοιπόν απάσας τας κακίας
Για να γνωρίσω και σε σε και στον καλό μου τέως,
Τον Θάνο πως παντρεύτηκα δι ευχών και απευκταίως(!!!)
Κι έγινε μέγας τζερτζελές! Νησιώτες και τσιγγάνοι
Εγώ φορούσα νυφικό Αρτίστι Μουσουλμάνι!
Είχε ο γαμπρός σμόκιν καρώ σε κασμιροφανέλλα
κι η μάδερ φούξια λαμπατέρ -καθότι μπαγκατέλα
Δεν έχω ανάγκη φίλοι μου, εγώ να τεκνοποιήσω
η Ζηνοβία ναν' καλά -κλέφτηκε με τον Μήτσο
και άρδην μας επέστρεψε περί τα εννιά παιδιά
τα τρία παντρευτήκανε, έγινα και γιαγιά!
Κι αν πήρα μερικά κιλά κι απόκτησα αέρα
ο έρως γαρ και τα γκουρμέ που φτιάχνει η μητέρα!
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
Μα είναι υπέροχο Αμέρσα Κοκοβίκου;
πήρε τ'απάνω του ο φτωχούλης του Θεού;
μη μου το πεις κι αυτό πως βγήκε με τα κρόμμυα
να τα πουλήσει ο τρισάξιος::4076 στην ομόνοια..
τι λεν εδώ μωρένα ζήσεις και του χρόνου;
χρόνια πολλά ή εις άλλα με υγεία
με τις ευχές βρε Γιαμερσούδα μου γλυκειά
δεν τα κατάφερνα ποτέ μου α!!με γειά
κι άμα τον πιάσω τον τριμ(άχ)λακα τον Τέρη
θα του τη δώσω να τη φάει αυτή τη φτέρη
που βάζει μέσα στο βαρέλι στη μελάνη
και το μεγάλο ποιητή μας παριστάνει
θα του τη δώσω να τη φάει την ικασία του!
μωρά η μωρή που ξεγεννάει η φαντασία του
και συ τουλούμπες τις κοτλέ να προτιμάς
είναι διαίτης μη ξανοίγεσαι ο ταφτάς
θέλει κορμί συμμαζεμένο και φιδίσιο
που όταν κουνιέσαι με το ντέφι μένει ίσιο...
ΑΜΕΡΣΑ
-Ευχαριστώ, ευχαριστώ! και πες του μαλαπέρδα,
πως πάντα τον αναπολώ σαν τρώω την λακέρδα
γιατί θυμίζει την αρπέζ που αφιδώς βρωμούσε
και την ψαρο-Αρτίστα_Κου που τότε μ' απατούσε...
(Η Αμέρσα δεν περιμένει του αθίγγανου το παιδί ..έγινε μπογος απ' τα γκουμέ τις αθίγγανης πεθεράς της)
Ο ΤΕΡΗ ΠΟΝΕΙ
Τραβάει φεγγαροίσκιωτος της λησμονιάς το δρόμο
σκυφτός και κατηφής γδαρμένος απ'τον πόνο
του έρωτα και της ντροπής της άσβεστής του φλόγας
το έρμαιο ο έρημος μιας παχυλής αλόγας
χωρίς το γαμοδάνειο ,μοιάζει μ'έναν αλήτη
χωρίς δουλειά ,χωρίς τροφή,απάγκιο ..χωρίς σπίτι
ε...λάθεψε το κνώδαλο δεν ήτονε γκαστρούλα
κυρά ήταν και αρχόντισσα,μια χαρωπή κυρούλα
Με το Θανάση ,τα παιδιά,ως και με τον Γιαγκούλα
την πεθερά αθίγγανη ,την μπούλα κυρα -Κούλα
που απ'τον πολύ τον παστουρμά ,απέκτησε κοιλιά
ισόμηκη δυο στρέμματα τσαντιρομαχαλά..(υπερβολή..ούτε ένα τέταρτο datsun με καρπούζια στρογγυλά)
ΤΕΡΗ
_Μέρος δεν έχω να διαβώ,γωνιά να ξαποστάσω
η Αμέρσα μου παντρεύτηκε,την τύλιξε με λάσο
αυτός όπου το datsun του δεν έχει παραπέτο
κι οπου πουλάει πραμάτειες στίς λαικές εφέτο(ς)
Με τόι τόι (έκφαση τανάση όμουρφου)καμώματα τη μάγεψε Ω Ι Μ Ε
αλι αλί και τρισαλί τι σ'έμελλε αοιδέ!
Του ανέμου να'ταν τα μποφόρ μες το κορμί μου ατμός
να φύγω μακριά εγω εγώ αοιδομπουχός
στην άλλη άκρη του ουρανού το σύννεφο να γίνω
να σπάσω να σκορπίσω,στη θάλασσα να μείνω
εκεί με τα χταπόδια και τα μαλάκια ταίρια
με της σαρδελομάνας το γοβάκι μες τα χέρια..
φευ!
ταράχτηκα συθέμελα υπάρχει και αυτή
ω !μα τον Ποσειδώνα είναι όμορφη πολύ
με παρεό και χρώματα στολίστηκε η μέρα μου
γοργόνα ηλιογέννητη ..σαρδελοπεριστέρα μου..
ΓΙΑΜΕΡΣΟΥΔΑ ΦΡΥΓΑΔΕΛΗ ΥΠΗΡΞΕΣ ΑΠΙΣΤΗ!!!
ΑΜΕΡΣΑ
Γιαμερσούδα Φρυγαδέλη - Κοκοβίκου να με λές,
γιατί τώρα είμαι κυρία και δεν είμαι απ' τις πολλές
κι άντε τράβα στο λιμάνι στη γνωστή ψαροκασέλλα
που αν τη δω μπροστά μου πές της θα τη σκίσω σαν σαρδέλα
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
Συγνώμη κυρία κοκοβίκου μου μου είπε..
φέρε μου τη διατριβή ..ουστ χοντρομπακατέλα
που χάθηκε στον κόρφο σου το ενενηνταένα
κι απο τούδε και στο εξής δεν θέλω να σε βλέπω
εσένα αγαπημένη μου δεν θέλω πια να έχω
και τα αρκουδάκια τα μικρά που σου χα για κονγκάρντα
στο δεύτερο βρακί στο λάστιχο φοράδα
να τα κρατήσεις άπιστη να με θυμάσαι γκέγκε
κρέμαστα στου αθίγγανου την ασημί merc;ende(μερσεντές εις την ποιητικήν)
αυτές οι αναλαμπές του τέρη με τη φτέρη
εμένα με ταράζουνε λες να τα καταφέρει
αυτή η εν λόγω διατριβή μιλούσε για τη γη
τη σχέση που 'χει Αμέρσα με το χώμα που πατεί
την είχε συγκινήσει..μιλούσε με τις ώρες
και στα ραντεβουδάκια τους με ήλιους και με μπόρες
1783.::αυτός τις διάβαζε γλυκά ήταν σαν ν'απαγγέλει
έτσι τον ερωτεύτηκε μα χάθηκαν εντέλει::382.::
πήρε και τη διατριβή για να τη μελετήσει
πέρασαν χρόνια και καιροί δεν θα την έχει σκίσει;;;
Η ΑΜΕΡΣΑ ΛΥΣΣΑΞΕ
Η Αμέρσα λύσσαξε,λαχτάρησε τον Τέρη
για το επίπεδο Αντωνίου;ποιος την ξέρει;
με το Τανάση η ζωή καλά κρατεί
μα στο τσαντίρι όπου είναι νοσταλγεί
απαγγελίες,διατριβές,Πλατωνικά
σε slow motion(Έκφραση Αμέρσας)συναντήσεις στα κρυφά...
το ποίημα που γραψε ο αοιδός για αυτή την άλλη
της καίει το άδειο της το γαιδουροκεφάλι(΄κρατάω ουδέτερη στάση)
αυτό την έσπρωξε στην κλίνη του Θανάση
στην utopia (πολύ καλό site και αυτό,να πάτε)πριν καιρό το'χε διαβάσει.
Το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο
σπάει δυο Datsun και δέρνει έναν αθίγγανο
ας παραθέσω και το πόνημα να μάθει
αυτή η κουλή μ'είπε ζουρλή ..καλά να πάθει!(άει!)
....................................................................................................
θΑ ΡΘΕΙΣ ΣΑΡΔΕΛΟΜΑΝΑ ΜΟΥ;;04-07-08
Η άλλη μ'έβρισε ξανά μ'είπε μπουχέσα
ακόμη μήνυμα δεν πήρα απ'την Αμέρσα
τ'αφεντικό μου μ'αποκάλεσαι τριμάλακα
δεν είν'ζωή για μένα ετούτη είναι φάλαγγα.
Λάστιχο έπαθα καταμεσής του δρόμου
πήρα μια κλίση από χέρια τροχονόμου
έφαγα όστρακα μπαγιάτικα προψε
στην εθνική έψαχνα μάταια wc
Μόλις που βρήκα μια γωνιά να ξαλαφρώσω
ήρθ'η express και πριν τα μάτια να σηκώσω
μου'πε ένας άπονος θρασύς δυο μέτρα μπόι
να μην τους χέζω τη λωρίδα με τη χλόη
Αρτίστα φως τ'αυγερινού-γοργόνα του ουρανου
η Αμέρσα πια δεν μου μιλά γιατί είμαι του λοιπού(έκφραση Αμέρσας)
η άλλη(τέως γυναίκα Τέρη) βρήκε γκόμενο με βίλα και με cabrio
θα ρθεις σαρδελομάνα μου στο σπίτι μου στο Λαύριο;
Κανένας δεν το ξέρει -ούτε κι η κάρια ακόμη(αμφισβητούμενο σε ποια αναφέρεται-εγώ λέω στην Αμέρσα)
είναι μια βάρκα με κουπιά και γράφει ..με πλιγώνει
τα πιτσιρίκια χάραξαν με σπρέι και με λούστρο
και βέβαια σε πλιγώνει τριμάλακα έχει γούστο
θα ρθεις σαρδελομάνα μου;;
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
τι είχε πεί τότε η σαρδελομάνα; τι ποίημα έγραψε η Αμέρσα(πάτε στης κουλής-μπορεί να το βάλει αν δεν έχει να ξεσκατίσει ::9623...η συνέχεια
αν είναι να'ρθει θα να ρθει αλλιώς καλλίτερα
ΑΜΕΡΣΑ
-Εσύ λοιπόν χαρχάλα που όλο μεσητεύεις
και τον χλιμίτζουρα τον Τέρη διαφεντεύεις
το σκέφτομαι πως ίσως σε χρειασθώ
να ξεσκατίζεις τα μωρά επί μισθώ
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
-Δεν σε παρεξηγώ η στέρηση τα φταίει
σαράντα χρόνια κόρη η σκέψη σου επιπλέει(κουρκούτιασες)
εμείς κυρά μου έχομε τογιότα σούπρα αμάξια
τι να τα κάνω τα μισθά κοιμάμαι στα μετάξια
ΑΜΕΡΣΑ
-Τι λες πτωχή ταλαίπωρη και ασχημονούσα κάργια
πούδες τογιότα στ' όνειρο στον ύπνο σου ..άντε να μην πω...
Κι είδες μετάξι σε παλιά κινέζικη ταινία
με το δικό μου μπουρμπουάρ που κλαιγες στη γωνία!!!
χαχαχαχαχαχαχααααααααααααα
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
-δεν ήσουνα που έσουρνες ένα ντουρβά από γίδα
κι εφόραγες επάνω σου τη γουρουνο χλαμύδα
κι έλεγες τάχα στους κουλούς επίδοξους μνηστήρες
πως είν'ταφτάς το ύφασμα κι ας είχες συνδετήρες
πιασμένους απ'το λάστιχο του πρώτου σου βρακιού
να μην σου πέσει καταγής και γίνεις του λοιπού;
Η Γιαμερσούδα ντρέπεται και δεν το παραδέχεται
πως είναι ερωτευμένη..στη σκάφη όταν πλένει
Τα έξι τα παιδιά (τα τρία παντρεύτηκαν και ΄πλένουν τα δικά τους παιδιά σε άλλη σκάφη)του αθίγγανου θανάση
τον τέρη ονειρεύεται και εχτέ πήγε να κλαύσει
παράμερα απ'τη βρύση κοντά σ'ένα κουβά
χειμώνας είναι βάζουνε όταν βρέχει τα @#@$
και όταν κάνει κρύο απ'τη σκηνή δεν βγαίνουνε
τον παίρνουνε μαζί τους και έτσι τα βολεύουνε (τον κουβά)
είναι οι μοναδικοί που μένουν σε τσαντίρι
το δίπατο του αθίγγανου κοντά στο ένα μίλι
το έχει μετατρέψει σε λαική η τρελή
χαλιά απλωμένα εμπριμέ ..σαβούρα εδώ και κει
η Αμέρσα απαρνήθηκε όλα τα υλικά
ενδόμυχα θαυμάζει τον Τέρη το χαλβά
αυτός δεν έχει σπίτι μόνο μια βάρκα τρύπια
και τρέφεται ενίοτε με χαλασμένα φύκια
ΠΑΣΑΛΕΙΜΑ ΓΙΑ ΓΟΥΡΙ
Αμέρσα μην μας κρύβεις άλλο το προσωπικό σου δράμα
(συνέχεια)
Ο Τέρη από παιδί ήταν μοναχικό
είχε ένα ταμ τιριρί εξωπραγματικό
κι αν η κουλή δεν βιάζονταν να αποκατασταθεί
(σαράντα χρόνια κόρη δίκιο είχε κι αυτή)
πλατωνικά τα πούπουλα
αν δεν φόραγαν ..αν τα βγαζαν
κι αυτοί θα 'ταν καλά
και μας ίσως μας διάβαζαν(μην ξεχνιόμαστε)
Μα ο Τέρη με τη φτέρη πασάλειβε τη μούρη του
μελάνη απ'το βαρέλι -ζαβό-το'χε για γούρι του
κάθε φορά που έγραφε ή απάγγειλε τους στίχους του
μουτζουρωνόταν όλος κι ακούμπαε στους τοίχους του
Αυτή είχε ταφτά λευκό πριν το μπορδώ
ποτέ δεν τον συγχώρεσε τον Τέρη τον αοιδό
γιατί όταν πήγε σπίτι του κατέστρεψε το ένδυμα
της άφησε λεκέ και χάλασε το κέντημα
Μορφοντυμένη πάντοτε ήτονε η εν λόγω
τώρα δεν ξέρω πως! έγινε σαν τον μπόγο
μπουντούρες και τσεμπέρια φορεί και καμαρώνει
κανέναν πια δε συγκινεί, τίποτα δεν υψώνει
Πα στο μπορδώ ταφτά της έγραψε χίλιες ρίμες
του μπέμπη του Θανάση το μπεμπιλίνο μνήμες
(μπεμπιλίνο απ'το ..μπέμπης είμαι και τ'αφήνω)
παιδεύει τον αθίγγανο με επιπέδου μύρια
και του'χει καταστρέψει τα κοστούμια τα κασμίρια.
Πασάλειμμα για γούρι..τι μου θυμίζει η κίνηση
μετά θα σας το πω,τι μ'έπιασε συγκίνηση
εγώ μωρέ στο βάθος..την κουλή την αγαπάω
σαράντα χρόνια κόρη,αυτονόητο το γκάο!(απ'το γκαγκάο )
ΑΜΕΡΣΑ
Να σου θυμίσω το λοιπόν μια τότε αφιέρωσή μου
που δείχνει πώς χειρίζομαι παιδιόθεν την τιμή μου
μα πήγα στο Αιγάλεω κι υπέβαλα μηνύσεις
γιατί διαδίδεις συνεχώς αισχρές ψευδείς ειδήσεις
εγώ είμαι μια ζουμπουρλού κεφάτη ελαφίνα
κι εσύ μια ξέμπαρκη μωρή ξερακιανή κατίνα
και αν διαθέτεις τσαμπουκά να πεις πως δεν είν έτσι,
φώναξε τον χλιμίτζουρα κι αν θέλει ας με διαψεύσει!
ΙΔΟΥ:
Αστέριε!!! πρώτε μου σεβντά
πως να σ' αναγνωρίσω
που με γυρίζεις συναπτά
είκοσι χρόνια πίσω...
Είσουνα τότε φοιτητής
κι εγώ αγνό κοράσιο
μού κανες φροντιστήριο
να πάω στο γυμνάσιο
θυμάμαι πόσα μου λεγες
αρχαία, γεωγραφία
και κάθε τόσο μου δειχνες
τα τρία σου πτυχία...
Αχ... οι αθώες εποχές....
άφησαν τόσα χνάρια
που σ' έσουρνα στις εξοχές
κι έφριτταν τα μοσχάρια...
Μ' άφησες και παντρεύτηκες
κι απόμεινα στον άσσο
την Πόπη με το δίπατο
καλά κι είχα τον Τάσο...
το Γιάννη, τον Αλέξανδρο,
το Φόντα και τον Χάρη
αγάπη μου που σίτεψες
κι έγινες σαν... μην πω...
Κι αφού τα είπαμε πολλά...
κύριε, περάστε έξω...
είμαι γυναίκα του μπελά
κι εσείς ένας ...μη χέσω
'Α!!! κι έχω τις λίρες στον κουβά και τόπια τους ταφτάδες
κι απ' όξω από την πόρτα μου (τρόπος του λέγειν) δέκα μαντραχαλάδες (πάλι τρόπος του λέγειν)
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
δεν ήταν τότε που ο τέρη φέρθηκε σαν άντρας και σου είπε..ούστ παλιοφοράδα να μου φέρεις και τη διατριβή που χάθηκε στον ενάμιση μέτρο κόρφο σου και συ απήντησες εκείνο
το θεικό δύστιχο δύστυχο..εσύ γαιδάρα να με λες και γω να σου γκαρίζω θα το βρω::4348.::είναι ντοκουμέντα αυτά κυριά μου δεν χάνονται::4348.::
ΑΜΕΡΣΑ
Αυτά είναι αθώαι παιδικαί φαντασιώσεις...
Άαααααααααααααααααααααααααααχχχχ...
ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΑΓΙΣΣΕΣ-ΑΜΕΡΣΑ
Μητέρα, σας εκλιπαρώ! Λίγο δεν προσπαθείτε...
αυτή την άθλια συνταγή πάλι να θυμηθείτε
τα μάγια στον πρωθυπουργό που ρίξατε Δευτέρα
και τονε βγάζει η GPΟ λευκό σαν περιστέρα...
Λοιπόν:
κερί σε μπεν μαρί,
ασφόδελο,
καρφίδες,
δόντια διμούτσουνης οχιάς,
δυο σκουριασμένες βίδες,
σομόν κατσαριδόσκονη,
μια πρέζα παραθείο,
ένα μπουρούκι με σβουνιές
και κάτουρο απ' το θείο
τον Νάκο, πού ναι τυχερός, Σαββατογεννημένος,
και τον αφήσαμε άπλυτο -λες κι ήτανε πλυμένος...
Τώρα, για την εκτέλεση! Μαμά! Συγκεντρωθείτε!
Η ώρα είναι κρίσιμη! Διαβάστε τους πλανήται!
Θε να πετύχει, τη φριχτή μπουλντόζα να μαγέψω,
και στο ταψί τον ξάδερφο κι αυτή να τους χορέψω,
να μην τους πιάνει η περμανάντ, τα δόντια να τους πέσουν
γελάδες, γάιδαροι κι ασβοί, στα μούτρα να τους χέσουν...
Ώωωω μητέρα... με είπαν υπέρβαρη....
Ώωωωωωωω...
Μητέραααα... λέτε να είμαι έγκυος;
μα και πώς να το μάθουμε; κάθε φορά μου πίνετε το πρεντίκτορ...
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
μο'κανες μάγια να με χέσουνε τα ζούμπερα
μα αυτό θα λειτουργήσει επάνω σου σα μπουμερανγ
θα στείλω στο τσαντίρι σου σαράντα περιστέρια
εκεί να αφοδεύσουνε μεσα στα δυο σου τα χέρια
που βασανίζεις τη γριά με το εγκεφαλικό
να θυμηθεί πως βύθισε τον ε... τιτανικό
αν μου καεί το dvd την έβαψες εντάξει
Ιούλιο δεν άφησες σακάτη το Θανάση;;;
τι κύκλο έχεις γης Σεπτέμβρης είναι Αμέρσα
χωράς αλήθεια ακόμη στην κουβέρτα σου τη ζέρσα;;
παραλίγο να πνιγώ
απ'ένα φύλλο μαινδανό
έτσι κάρια κι έχεις σχέση
η μαιμού σας να σε
ντάκου μπάμ ο αργαλειός
να σου σπάσει και αυτός
κι ο θανάσης να #@#$^%$#@
άλλη ΄γκόμενα στη βρύση::4348.::
μάγια μάγια μάγια μάγια
αν μου έχεις κάνει μάγια(ρυθμός ζαρ)
Ο ΤΕΡΗ ΠΙΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
Στο φροντιστήριο της τέως..(πόπης)
(συνέχεια)
TERI:
-Ω ! Τέρη! η πόπη είναι αγία τελικά
μπροστά σ'αυτά τα απεχθέστατα τα γύναια
τη Γιαμερσούδα,τη σαρδέλα,τη μπουλντόζα
την εξαδέλφη απ'το αγρόκτημα ΑΡΟΖΑ (Αμέρσας έκφραση)
Ηρθα ο αοιδός ξανά μανά κατά μεσάγγαλα
στο φροντιστήριο της τέως..Αντωνίου..(αλυσίδα φροντιστηρίων )
για να διδάξω ελληνική φόρεσα σάνδαλα
πήρα και ποστ κάρντς και αφίσες του θησείου
Μόλις με είδε αναταράχτηκε συθέμελα
ήταν ο νυν της στο γραφείο το μεγάλο
-είχα ησυχάσει από σένα ζούσα ανέμελα..(Πόπη)
-άφησε έξω τον τεράστιό σου κάλο..(νυν Πόπης)
και πέρνα μέσα χρειαζόμαστε φιλόλογο
γιατί η Πανδώρα πήρε πόδι ήτανε κνώδαλο..(ντουέτο)
Μπήκα στην αίθουσα και σκίρτησε η καρδιά μου
ο γέλωτάς τους των παιδιών μου!η καζούρα
ωσάν κελάρυσμα νερού ήρθε στ'αυτιά μου
(χορωδιακά)-καλώς τον τέρη ματζαφλέρη τον μπακούρα (απ'το μπακούρι)
MAIL από ξαδέλφη τερη προς κυρία Κοκοβίκου
-Κυρία Γιαμερσούδα Φρυγαδέλη Κοκοβίκου
είστε σαν άνθη ασφοδέλου ανθισμένα και ιβύκου
ελάτε να φιλιώσουμε..μα σας παρακαλώ!
καμιά σχέση δεν έχω με τον Τέρη τον αοιδό.
κι η ίδια απορώ,πως φτάσαμε ως εδώ
καμιά σχέση δεν έχω με τον τέρη τον αοιδό(ρεφρέν)
Με πίεσε ο συμπέθερος και μ'έπιασε απ'το γένι
θέλω να αφηγηθείς το δράμμα του Ελένη
μπορεί να 'ναι ζαβό μα εγώ το αγαπώ
γιατί είναι γιος της αδελφής ξαδέλφου μου..γι'αυτό!
Εχτέ ένα κοτσάνι μαινδανού μες το λαιμό μου
θέλησε να με πνίξει ,έχασα τον ειρμό μου
πάνω που σας ετοίμαζα ένα mail μπινελίκια
τρώγοντας μια σαλάτα ένιωσα χίλια φύκια
να 'ναι στουκαρισμένα στο φάρυγγά μου μέσα
σας σκέφτηκα είναι αλήθεια αγαπημένη Αμέρσα.
Προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός;;;
μικρή η ζωή σας φίλτατη γιατί τόσος θυμός;;;
εξάλλου εσείς Αμέρσα μου είστε ευτυχισμένη
με τον αθίγγανο θανάση ερωτευμένη.
Το ντάκα ντούκα ναι!του αργαλειού σας
και η χαρά της προσμονής του τζίπσι μαν καλού σας
με έπεισε πως όλα αυτά που μου'πε ο αφηρημένος(τέρη)
είναι ευσεβείς του πόθοι,Αμέρσα ,επομένως
θα ήθελα αν γίνεται τη συμβολή σας ποίηση
για μια ρεαλιστική εξαίσια αφήγηση.
κι αν έπιασαν τα μάγια σας ,τα ζούμπερα αν με χέσουν
θα κάνω ένα αφρόλουτρο και θα λυθούν ,θα πέσουν..
περίληψη-ρεφρέν
προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός;;;
μικρή η ζωή σας φίλτατη γιατί τόσος θυμός;;;
θα ήθελα αν γίνεται τη συμβολή σας ποίηση
για μια ρεαλιστική,εξαίσια αφήγηση
με σεβασμό
εγώ.
AMERSA
Καν Ελεινήν Άνναν
Τι ετοιμάζει το φρικτό ρατσιστικό μυαλό σας
που καν δεν επικοινωνεί και με τον ομφαλό σας,
εγώ διάγω ευγενής, λεπτή κι ευτυχισμένη
κι εσείς θα είσθε του λοιπού, απλώς λίγο χεσμένη.
Η μάδερ έχει ντουβρουντζά και πιθανό το βρίσκω
στα μάγια λάθος νά κανε -δεν παίρνω εγω το ρίσκο,
κι αντί γι αυτό της περμανάντ, να σας εξασφαλίσει
να σας φυτρώσει στο λαιμό κανα μακεδονήσι
Μεθ' υπο γλύψεως
Ντάκου
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
-φταίω εγώ δεν φταίτε εσείς βοιδοχαβούζα Αμέρσα
που όπισθεν τα βήματα έκανα παραμέσα
αλλά αν φυτρώσει στο λαιμό το μαινδανοκοτσάνι
η πεθερά αθίγγανη συνέχεια να σας
να γίνει ο μπορδώ ταφτάς να γίνει σφουγκαρόπανο
να πλένετε without ROL στο χέρι με τον κόπανο::
(Γιαμερσούδα βρήκα και το φινάλε μετά από πολλά πολλά βάσανα η κουλή χώρισε τον αθίγγανο,παντρευτηκε τον τέρη ,δεν καναν πολλά πολλά παιδιά γιατί η Φρυγαδέλη ήταν σε κλιμακτήριο από τότε που γεννήθηκε και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτή χάλια)
ΝΑ ΠΑΣ ΕΣΥ ΣΤΙΣ ΔΩΔΕΚΑ
Μα για να καταλάβουμε τι κάλο έχει η εν λόγω(κουλή)
τότε που ήρθ'απ'το νησί κρατούσε ένα μπόγο
ένα ντουρβά καλούδια..κρασιά και μια λακέρδα
για τον αοιδό που αργότερα θα λεγε μαλαπέρδα.
Ημανε τότε φίλη της της σκούπιζα τη μύξα
είπε θα φύγω μακριά απ'τον μπίξα κι απ'τον δείξα
πήρε στα κτελ των Αθηνών,της είπαν για τις δώδεκα
θα σπαγε το τηλέφωνο..ΝΑ ΠΑΣ ΕΣΥ ΣΤΙΣ ΔΩΔΕΚΑ!!!
Δεν μπορώ να ταξιδέψω νύχτα ..έχω φοβίες..
και δεν μιλούν τοιουτοτρόπως στις κυρίες(θα την είπε κλωσσόκοτα)
να τσακιστείς και να μου βρεις μέσο για τον ταφτά μου
μια άμαξα μ'αλόγατα λευκά σαν τα όνειρά μου.
΄.......................................................................................
Βέβαια κι ο χλιμίτζουρας δεν ήτονε σωστός
τη μια ΄την αγαπούσε την άλλη το' χε αλλιώς
κι εγώ να μουν Αμέρσα.. ξου ξου Θεός φυλάξει
θα διάλεγα για άντρα μου να πάρω το Θανάση.
και σταθερή δουλειά και ντάτσουν και μερσέντες
και δίπατο στον οικισμό..να μπεις..να #$#@#$μέντες!
.................................................................................................
εντωμεταξύ ο τέρη....
Κει κάπου στα μεσάγγαλα..μεσάγγαλα όχι μάνταλα
είν'υφιστάμενος της τέως(πόπης)..διδάσκει γλώσσα γον βεβαίως
γιατί επέστρεψε η Πανδώρα,χουρμάδες έφερε τα δώρα
κι αφού ορκίστηκε θα αλλάξει τα αφεντικά είπαν εντάξει
τι ήταν φιλόλογος μ' @#$#@#
αν εξαιρέσεις που μιλούσε με τα γίδια..
του μείνανε τα σάνδαλα του τέρι
μα δεν τον έδιωξαν τη γλώσσα γον την ξέρει
άσε που έκαναν οι εγγραφές σαπάν
είναι γνωστός ο παρτσακλός τον αγαπάν..
αυτή η γλώσσα των φρυδιών τον απωθεί
ήθελε τόσο να διδάξει Ελληνική
μα αφού δεν του κατσε ποιήματα απαγγέλει
βγάζοντας έξω από την τάξη τον Βαγγέλη
τι δέκα χρόνια μαθητής στη γλώσσα γον
έμαθε μόνο τ'άνω κάτω των χεριών..
(παλίνδρομες κινήσεις ναι!κουνήματα ..
χεριών ανθρώπου που δεν έχει επιχειρήματα)
απαγγελία αρχίζει ο αηδούμαν
πονήματος που έγραψε για την i'm just a woman..
ΟΗ just o just Ω!!!!j;ust Ω!!!ΝΑ ΜΑΝΕ
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
(Γιαμερσούδα όλο εδώ είσαι τι σε νοιάζει εσένα παντρεμένη γυναίκα τι κάνει ο αη δού μαν;;;
ΟΕΟ;;;
ΜΉπως είΣΑΙ ερωΤΕΥμένη;;;
σε χλιμίΤΖΟΥρα δοΣΜΕνη
μήΠΩς σου χουν ΚΆνει ΜάΓΙΑ
τΑ πΟιηΜΑτα Του τ'άγΙΑ(εναλλακτικοί στίχοι της φαντασίας σου )
ΟΕΟ;;;
ΑΜΕΡΣΑ
-Πως σου κατσε σιχαμερή σαρανταποδαρούσα
εγώ! μια ύπαρξη αγνή σαν το λευκό του ROL
τον ξάδερφό σου τον λεμέ πως λίγο θα ποθούσα
που τόνε ψάχνει η ΕΛΑΣ, η ΣΙΑ κι η ΙΝΤΕΡΠΟΛ,
για τα καρπούΖΑ πού κλεψε από το σύζυγό μου
ο λιμαροπρασίγκουρας ο βλαξ ο ιταμός
και κάθονταν και τά τρωγε καταμεσής του δρόμου
κι αποπατούσε κι έφριξε κι η δημοσία αιδώς;
(ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΎ ο αηδούμαν στα μεσάγγαλα)
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ
Δεν βρίσκει νόημα ο αηδούμαν υποφέρει
μελαγχολεί ..δεν θα τα καταφέρει
να συνεχίσει τη ζωή του στα Μεσάγγαλα
σαν υφιστάμενος της Πόπης δίχως σάνδαλα.
Παιδιά..μιλάει στους μαθητές του..αρρωσταίνω
η κοινωνία δεν τιμάει τους ποιητές
ζουν σαν απόκληροι ηλίθιοι και εψές
σκέφτηκα πάλι σοβαρά τις εποχές
οπου οι λόγιοι προκαλούσαν θαυμασμό
κι όχι καζούρα από τον όχλο όπως εγώ..
άλλο δεν δύναμαι με τούτες τις συνθήκες
να συνεχίσω με την τέχνη να ασχολούμαι
διδάσκοντάς σας το ηθικό εγώ πληγώνομαι
είμαι αοιδός και δεν μου πρέπει να πληρώνομαι..
Στη δόξα πάνω που'χει οίστρο ,που'χει ειρμό
μπουκάρει η τέως(πόπη)και τον πιάνει απ'το λαιμό
-άχ που να μείνεις φαλακρός.. που να λυσσάξεις
θα μου το κλείσεις..μη μιλάς ..ουίίίί... να σκάσεις!
-εδώ και τώρα παραιτούμαι δεν με διώχνεις
θα ζήσω ελεύθερος αοιδός τοιχοδιώκτης
τη γλώσσα γον σου τη σιχαίνομαι κουρούνα
ξανθή μπογιατισμένη χαζο#$#@#$%
Ωρε ποιος είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε
πέσαν και κάτι γρήγορες χοντρές
ή τέως έβγαλε τα κόκκινα τακούνια
και ποιος βαρούσε ποιον..εσύ ποιος λες;;
γιατί ο αοιδός δεν ήτονε της βίας
αλλά η Πόπη είχε διαπρέψει χρόνια πριν
όταν ακόμη ήταν ζευγάρι οι κατσαρόλες
σχηματισμένες στο κρανίο του ήταν φόλες
στο μέτωπό του σαν το τραύμα από οβίδα
έχει ουλή από της χύτρας την βαλβίδα...
ΑΜΕΡΣΑ(από τας Αθήνας μέσα από τηνη ανάγνωση του καταποντισμένου του βίου)
Ωχ! πάει ο κουνιοτράμπαλος! Θα τον αποτελειώσει
και η σεμνή μου η λίμπιντο δεν θάχει πού να ενδώσει...
Τώρα που ξεφραγκίσαμε από τον προκομμένο
μήπως και να την έπεφτα στον ανεμοδαρμένο;
Να μείνουμε στο κότερο πού χει στις παραλίες
με ψάρια να τρεφόμαστε και μ' άλλες αλιείες
Και κει στο κωλοβρέξιμο μήπως και συναντήσω
κάνα σαρδελοκόριτσο να το ξεκοκαλίσω!
Ας τρέξω λίγο προς τα κει δήθεν αδιαφόρως
μήπως το σούργελο σωθεί και δεν χαθεί κι ο σπόρος...
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
να πας ..να πας και γρήγορα
μπορεί και να χει φτάσει
κάντου και τζα απότομα
για να κοψοχολιάσει..
άμα σε δει κουλή τριπλή
θα του περάσει η αγάπη
θα αφήσει και τη βάρκα του
και θα το κόψει λάσπη.
άκου να σ ' έχω νύφη
σε συμπέθερου ανιψιό
δεν βάζω το κεφάλι μου
σε μπάρα να πνιγώ!
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
-
Απ' έξω από την αίθουσα
περίμενε ο Βαγγέλης
τη ντούρο σφούρλες έκαμνε
πες δάσκαλε που θέλεις..
να σε πετάξω σκούμπιντο
εκσφενδονίζει η κάργια
κατεστραμμένα υλικά
φροντιστηρίου πάγια..
Αλλιώς τον φανταζότανε
τον απομηχανή
σαν αραμπά ας πούμε
λίγο πιο ασφαλή
επίσης πουθενά
σ'αρχαίες τραγωδίες
δεν φεύγανε τρικάβαλο
ήρωες με μανδύες..
Στη μέση η Πανδώρα(φιλόλογος στα φροντιστήρια Αντωνίου)
και πίσω ο αηδούμαν
τι ήθελε μαζί τους
η πέρα βρέχει γούμαν;;;
χειροκροτούσαν τα παιδιά
να ξαναρθείτε θείο
περάσαμε αξέχαστα
ήταν πολύ αστείο..
Διακόσια και το πάει
περνάει από νταμάρια
σαρώνει τα βουνά
πηδάει κάτι πουρνάρια
μαζεύτηκαν του Τέρη μας
Βαγγέλη πιο σιγά..
και συ Πανδώρα πιάσου
από τα μπροστινά!(δεν θα κάνω ανάλυση)
Μέχρι να φτάσουν Λαύριο
ο ποιητής τα αμόλυσε
ντράπηκε είν'αλήθεια
η τύπισσα αλληθώρισε
τι νόμιζε απ'την ομορφιά
τη γλύκα του κορμιού της
ελευθερώθηκαν οι ορμές
του Τέρη του αοιδού ...;;;της;;;
και να σου η βάρκα..η αμμουδιά..
η ασφάλεια ..η γαλήνη..
μα ;;;τι ναι αυτό το ογκόλιθο
με τον ταφτά στην πρύμνη;;
Θεέ μου η Γιαμερσούδα!!!
αλίμονό του ..αλίμονο..
θα του τελειώσουν τα δεινά;;
έχει κι αυτό το επίμονο
τη μύτη την Πανδώρα..
έμπλεξε πάλι ο άχρηστος
(το όρθιο γουμαράγκαθο
νομίζει είναι αράκυνθος)
ΔΕΝ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΣΤΗΣ ΠΟΠΗΣ
στα φιλολογικά της;
δεν έδωσε δικαίωμα
ο αοιδός στον έρωτά της
μα τι να πεις τα σούργελα
δεν θα τελειώσω αφήγηση..
εγώ έχω φυσική ροπή
στην σοβαρή την ποίηση(ας όψεται ο συμπέθερος που μ'έμπλεξε)
ΑΜΕΡΣΑ
Μια βάρκα ήταν μόνη σε μια θάλασσα το Λαύριο
ήτανε κι ένας γλάρος που ήταν γλάρος μια φορά
αυτόν θα φάμε σήμερα κι όσο για την επαύριο
αν δεν ψαρέψεις τίποτα θα φάμε τα φτερά
Η βάρκα... γιατί γέρνει;;;;
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
βούλιαξε απ'τ 'αριστερά
μπήκε στην αμμουδια
πατίκωσε το σκάφος του
μιά μ'ένα γκρι ταφτά
ρε Γιαμερσούδα τώρα
που ήρθε κι η Πανδώρα
πήγαινε στον αθ'ιγγανο
θα έχει φτάσει τώρα
άντε γιατί αν το μάθει
πως είσαι εδώ στο Λαύριο
τον βλέπω τον εξάδελφο
με μάτι μαύρο αύριο::
ΑΜΕΡΣΑ
Θα φύγω, κουνιοτράμπαλη! Μα όχι για τον Θανάση
όστις με εγκατέλειψε! Θα φύγω για τα δάση...
θα τραγουδώ με τα πτηνά... θα κλαίω μεσ' στα βάτα
- τί διάβολο! όλοι οι Ινδοί πήρανε άσπρη κάρτα;;;-
http://www.youtube.com/watch?v=czYsSj0cxu4
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
όχι Γιαμερσουδάκι μου αν είναι για τα δ'αση
κάτσε στη βάρκα του αοιδού θα φύγει η άλλη εντάξει;
στο κάτω κάτω ο ζαβός εσένα αγαπεί
αυτή είναι χειρότερα να μας μπαστακωθεί
μη κλαις αγνή και άσπιλη (μα έχεις και συ μια τύχη..γιατί δεν παίζεις Λόττο;;)
Και γω θα σου σταθώ
και θα σας φέρνω που και που
να φάτε κανα αυγό
γιατί με τον χλιμίτζουρα
θα πέσουν κάτι πείνες
που θα τα χάσεις τα κιλά(κάπου σαράντα)
μέσα σε δύο μήνες
.ΣΤΗΜΕΝΟ ΗΤΑΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙ........................................
Μπροστά η Γιαμερσούδα
και πίσω ο αοιδός
δεν είμαστε καλά!
πως έγινε μπουχός;;;
να δεις θα φταίει ο ταφτάς
που δείχνει σαν κουβάς..
αυτός να της φωνάζει
αγάπη μου που πας;
αυτή να καβαλάει
τη σχάρα από ένα ζάσταβα
και η Πανδώρα να ρωτά..
τι;;;θα της δώσεις κάστανα;;;
Λαχανιασμένος και χλωμός
γυρνά..κοιτά μ'απέχθεια..
γιατί με ακολούθησες;;;
είσαι αναιδής κι απαίσια!
Δεν νιώθω έλξη δια εσέ
μου είσαι αδιάφορη
η Αμέρσα είναι ανέκαθεν
η αγάπη μου η παράφορη...
ΠΑΝΔΩΡΑ
-Καταρχήν μη φωνασκείς
γιατί τα άστρα σκιάζονται
υπάρχει εξήγηση καλέ
τα οράματα μοιράζονται..
τώρα που 'χει πανσέληνο
πρέπει να έχω ταίρι
και είσαι ο ιδανικός μου
γιατί σε λένε Τέρη..
ακούς φωνές και μουσικές;
το χάραμα θα γίνει
θα είμαι αυγερινός εγώ
και συ θα ' σαι σελήνη..
εκείνη τη στιγμή
να μη σκεφτείς την άλλη
αν δεν πετύχει η συνταγή..
τον άλλο μήνα πάλι!
Τη ντούρο είδε στον καφέ
μία γριά τσιγγάνα
ήρθ 'η στιγμή Θοδώρα μου(ιστορικό-εγκεφαλικό)
μου'πε να γίνεις μάνα
θα είναι δυό.. στη μέση εσύ
στον ένανε να κάτσεις
μα ..δεν θυμάμαι τ΄'όνομα
που μου' πε ο Τανάσης..
Εδώ να δεις τι θέμα..
στη λίμνη πέφτει κέρμα
οι βράχοι αναστατώνονται
τα μούσκλια ξεσηκώνονται
οι βάτραχοι τσιρίζουν
και τα κουνούπια βρίζουν
κοιτά ο αοιδός..σαν ψάρι..
ξύπνα μπρασκομοσχάρι
στημένο ήταν παιχνίδι
η Αμέρσα έχει φύγει..
παρασκήνιο
(τι γίνιτ'ι ικί ρε πιντί;;
-δέρνουν έναν μ#@#$%$
-πάρι τρία πράσινα
κι πίγινέτον όπου τέλει..
αν ντεν ανιβί κι μία λουλόγκα
που μοιάζι μι γίδα
μαζί ..τα σι βρω και τα σι τα πάρω πίσου..
μάντης είμι ρε ο π%%$#$@΅ς!)
ΑΜΕΡΣΑ
Από ψηλή βουνοκορφή κι εκ της βραχοκουφάλας
σας αποστέλλω μιαν ευχή και δεκατρείς ροχάλας
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
πήγες στα δάση στα βουνά;;;
το πείσμα σου αμάν
θα έχει αρκούδες και θεριά
τι θέλεις να σε φαν;;;
γιατί βραχοκουφάλα
κι όχι βαρκοκουφάλα
παρέα με τον τέρη
που σ'αγαπάει τα μάλα;;;(μάλα-απ'το μαλακοφέρνω..μαλακοφέρνεις από έρωτα)
μαζεύει κοχυλάκια και αχινούς
ο δύστυχος ..δεν έχει ανάσα
κλαίει ,δεν τρώει ,είναι θεονήστικος
και πάει η ουρακοτάνγα
και του μιλάει για έρωτα
τον υπεραστρικό ..φανταστικά
ξενέρωτα
θα του μπαστακωθεί
το όρθιο το σέλινο
΄δεν πέτυχε η συνταγή
σε τούτη την πανσέληνο
(για τέτοια ήταν ο αοιδός;;;)
ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ
πήγε στα δάση στα βουνά
θα καταντήσει Αστέρω
και θα φωνάζει δυνατά
Αστέριε σε θέλω;
κι αν το χε κάψει μια φορά
τώρα θα το αποκάμει
το λογικό της μπούρμπερη
και στάχτη θα το κάνει
ΦΤΑΙΕΙ Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΤΕΡΗ
ΤΕΡΗ
-Μαδάω τους αχινούς και τους ρωτάω
σε ποιο βουνό..σε ποια κορφή πρέπει να πάω;
όταν τζουνάν με στον αντίχειρα δεξιά
κι όταν τζουνάν με στο μεσαίο αριστερά..
όμως δειλός ήμουνα ναι!από παιδί
έπαιρνα πάντα απ'τη ζωή αναβολή
η θεια μου η Παύλαινα τα φταίει που με φάσκιωνε
τόσο σφιχτά μέχρι τα δέκα ..που με μάτωνε..
να κάνει τις δουλείες της με ησυχία
γιατί η δική μου μάνα έφυγε Ρωσία
ν'ανακαλύψει την κρυψώνα του πατέρα
της είχαν πει ήταν εκεί με μιαν εταίρα..
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΔΕΡΝΕΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΆ;;;
αν δεν τον έδερνες δεν θα φευγε μακριά
δεν θα μας τα' τρωγε αυτή τα περιουσιακά μου
θα είχα χρήματα να εκδόσω τα άπαντά μου...
αν δεν ανέμιζες μπουντούρα από ταφτά
μάνα αν δεν φόραες τόσα πολλά βρακιά
δεν θα ξελόγιαζε η άλλη τον μπαμπά
μ' άυτά τα τάνγα που του πήραν τα μυαλά..
παραδομένος μες τις σκέψεις του
δεν είδε ένα δύτη..
-γιατί πετάς κοτρώνες μέσα ρε αλήτη;;;
τη μια εσύ ..την άλλη εκείνη η ηλίθια
που δένει κόμπους τα χορτάρια με τα φύκια
τ' αρχ@#$#$μου θα βρω να τηγανίσω
αν βγω εκεί έξω και τους δυό θα σας γ#@#$#$%!!!
ΠΑΝΔΩΡΑ
Τέρη μου κοίτα..ο ποσειδώνας με την τρίαινα
να τον καλέσουμε στη βάρκα μας να κάτσει
τη διακόσμησα με πράσινες κορδέλες
είχε στη θάλασσα κάτι καφέ δαντέλες..
και γω τις έπλεξα..δεν είμαι χρυσοχέρα;;;
ωκεανών εσύ θεέ μας ..καλημέρα!
Στα δύο έσχισε το κύμα..εξαφανίστηκε
το βαρελάκι του και δρόμο τους λυπήθηκε
-γέμισε ο κόσμος με χαζούς..φταίει η ακρίβεια..
το κραχ στις τράπεζες..θα έβγαινα για μύδια;;
δεν θα μουν τώρα τσιπουράδικο εγώ
αν είχε η τσέπη μπουγιουρντί..θα μουν εδώ;;
ΠΑΙΖΕΙ ΑΚΑΤΆΛΛΗΛΟ
παίζει ακατάλληλο στη βάρκα του αοιδού
του'δωσε χάπια μπλε αυτή η σουρλουλού
-πάρε αυτό για να'χεις έμπνευση αποδίδει..
-δώσε μου δυό-του δίνει-ωχού!χαμός θα γίνει!
αυτό εμένα με κάνει τούρκα ,χαζή χαζή αυτή η κουρούπα
όμως της έφτασε ως εκεί ,να κάνει πρόβα τη στιγμή
ένα ξημέρωμα απ'ολόγιομο φεγγάρι
πρέπει οπωσδήποτε ένας κάποιος να την πάρει..
Αλλά όποιος νύχτα περπατεί
κάτι καφέ μπλιάχ πατεί
είναι γνωστό του αηδούμαν μας το χάρισμα..
τριάντα και..σφυρί..αν δεν έχεις για στοκάρισμα!
(όχι..τριάντα και!ιδανικό και για σφουγγάρισμα)
Βλέπεις άνθρωπο ψυχή δεν βλέπεις
-στέκα μανάρα μου..στέκα μην τρέχεις
γιατί είσαι μπλε Ω Ι Μ Ε σε φτάνω
κάνε μου ΜΟΥ μην αποθάνω...
Αντε να δεις ψηλή μαγκιές
τι όνειρο είδες ..πες..εψές
είχε πανσέληνο κι ήτανε χάραμα
κι έλεγες ΜΗ πάμε για ψάρεμα;
καλά..ευτυχώς βγήκε στο δρόμο
βρήκε έναν έμπειρο αστυνόμο
help !κύριέ μου ..με κυνηγάει..
αυτός μ'αυτό του για να με φάει!
ο Τέρη δε;μια ζωγραφιά
τόσο επικίνδυνα κοντά
χωρίς αιδώ προς τα παράσημα
την πέφτει στ'όργανο
και μπλέκει άσχημα
ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΜΟΥ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ
ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ Ω!ΜΕ ΑΡΧΕΙ
ΟΡΜΕΣ-ΟΡΜΕΣ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ ΜΠΛΕ
ΚΑΘΙΣΤΕ ΛΙΓΟ Ω Ι Μ Ε..
Ετσι είναι άδικη ρουσλάνα καινωνία
αρ@#$#α καπαμά ετυμηγορία
ΚΑΙ ενισχύσεις ΚΑΙ στρατός
ΚΑΙ Μου Μου Ε για τα χαμπέρια
ΚΑΙ χειροπέδες αλλά όχι για τα χέρια..
Βγάλαν οι αρχές τα αλεξίσφαιρα απ'το θώρακα
και τα φορέσαν για ασφάλεια σα σώβρακα..
ΑΜΕΡΣΑ
Κυρά-Μπουλντόζα, μήπως έχετε τον αριθμό κινητού του κου Καθηγητού;
Έτσι, βρε αδερφέ, για να δω τι κάνει ο άνθρωπος...
ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΕΡΗ
Πέρασε η επίδραση δεν είναι επιρρεπής
Αμπντάλω των δασών τζάμπα θα χρεωθείς
στοχεύει προς τη γη ..έτσι γκουλουκουτάει
πως είναι η μύτη ελέφαντα δεξιά ζερβά που πάει
έτσι είν' η δόξα του αοιδού η κατάρα που θα πέσει ;;;
όπως μπορεί θα κρατηθεί απ'ότι προεξέχει
ΜΕ ΤΟ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΕΛΙ
Στη φυλακή ..με το Θρασύβουλα στο ίδιο το κελί..
η ρετσινιά του παρά πόντο βιαστή
και το υπάρχω σα μαλάκιο..αφηρημένο εγώ του
βάζει σε κίνδυνο μέρος του σώματός του..
Πως το'κανα αυτό παραμιλάει συντετριμμένος
σε τι διαφέρω από ζώο ..από όνο..;
του Μάη συμπτύξεις ο αοιδός ..το μετανιώνω..
αιδοίον πόθησα Ω ι Μ ε και όχι μόνο!
Στη φυλακή ..με το Θρασύβουλα
στο ίδιο το κελί
που ' χε καπνίσει το χασίς
απ'τα επτά αλώνια
ο κοιμισμένος ο αοιδός
έσκυβε κι έδενε κορδώνια..
Μακάριοι οι πτωχοί..
να υπάρχεις Γιαραμπή;
ο απόκληρος κουβάλαγε
μια όμορφη ψυχή
ότι και νά' λεγε κοντά του
διαβολάκι ή αγγελούδι
με το μπουζούκι του
το έκανε τραγούδι.
Εδώ όμως στάθηκε και ΄κοίταξε τα μάτια του αοιδού..
τι κάνεις πλέκεις ;;έχεις φάτσα στιχουργού
το βλέμμα το απλανές,το παρεξηγημένο
του αθώου του ανθρώπου το αλληλουιασμένο..
Αστέριος Αντωνίου του Αντωνίου
μίλησε τόσο καθαρά μες την καρδιά του
που του' ρθε επιθυμία να μιλήσει για το άδικο
τα βάσανά του να ιστορήσει στον κατάδικο.
Εγινε ωδείο το κελί το ποίημα μελωδία
δυο άξιοι μια μπάντα.. υπέροχη χημεία
να τρέμει ο μπάτσος ..φρίκουλα ελεύθερος ..αμόλατο
να απειλεί ο Βάγγουλας..θα σφάξω έναν στο γόνατο
Τι άξεστοι Ω ι Μ ε να κλαίει ο στιχουργός
και να το τραγουδάει σπαραχτικά ο μελωδός
κραυγή ντουέτο τραβηγμένη τσιριχτή
ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΑΖΙ!!!
Ηταν και κάτι τρωκτικά που πανικοβληθήκαν
μάσαν τις οικογένειες και εξαφανιστήκαν..
Ελεύθερος ο Τέρη ..του κάναν την ανάλυση
στο άψε -σβήσε δίκαιο..κελί υπό διάλυση
επίσης το Θρασύβουλα που άμα δεν βρει ..δαγκώνει
του χορηγήσαν οι γιατροί επιτέλους μεθαδόνη
Λίαν συντόμως οι αδελφοί θα φτιάξουν εταιρεία
τέτοια μεγάλη ,δυνατή αναπτύχθηκε φιλία
ΕΙΠΑΜΕ..ΤΕΛΟΣ
Ακούστηκε φωνή από τις πέρα τις ραχούλες
αντίλαλος αχός..σαν να' ταν δέκα Γιαμερσούδες
η καρδιά του σκίρτησε ..η αγάπη μου είναι εκεί
μόνο αυτή μιλάει έτσι την αρχαία ελληνική
Ω!Μα τα κιάλια που φορώ αγκάθια σε σωρούς
μόνο αυτή όταν περνά ..αφήνει θάμνους φαλακρούς
κοίτα Αστέριε τα πουλιά..πετάνε τρομαγμένα
αυτή είναι σίγουρα μα εγώ θα φύγω για τα ξένα
Μέχρι που να τελειώσει με το πρόγραμμα ο Θρασύβουλας
εγώ θα γίνω μούτσος στα καράβια όχι ζήτουλας!
Σχεδόν χαρούμενος συνέχισε το δρόμο του
πρώτη φορά έλειπε ο βράχος απ'τους ώμους του
πίσω δεν γύρισε να δει και λεν οι φήμες
πως σ'ένα ατύχημα που είχε έχασε μνήμες
τη Γιαμερσούδα..τα ..Ω Ι Μ Ε και τα ..ΑΛΙ
μα πάνω απ'όλα την πετριά του ποιητή..
..Αν θυμηθείς να ξαναρθείς..ρε μούργο
εδώ θα είμαι εγώ..
έχω μπουρμπούτσαλα δικά μου ένα σωρό..
να αφηγηθώ...
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΡΗ
-Εψαχνα χαρτί στην τσέπη την αριστερή
κάτι κλωσσόπουλα ..κοντά στα δυο χιλιάδες..
ρε αει στον κόρακα από δω παλιοφυλλάδες!
πως βρέθηκαν αυτά εδώ;;;δεν ήταν πριν θα λείπανε
που να τα παραδώσω;;στον κύριο μου είπανε;;
α ναι μωρε..είναι ξένα αλλιώς ήταν μια λύση..
είχα δεν είχα το κοφτέξ θα είχα καθαρίσει..
- ΕΙΠΑΜΕ ΤΕΛΟΣ
ΟΥΣΤ!!!
ΑΜΕΡΣΑ
Ωωωωωω… ας βαδίσω ίσα με κει που οδηγεί στα βράχια
Μέσα από σύδεντρα πυκνά κι αγκαθερά πουρνάρια
Που ακούγονται στριγκές κραυγές κι ερωτικές μπαλάντες
Κι όντα παράδοξα πετούν κι ενίοτε βαδίζουν…
Κι όποιο διαβάτη συναντούν τον γράφουν αρμοδίως…
Εκεί η αγαπημένη μου η θέση της εσπέρας
Μία πετρούλα πλακουδή που γέρνω αποσταμένη
-εξήντα δύο νούμερο ήτοι το νούμερό μου-
Και αγναντεύω τρυφερά της πόλης τη ζωντάνια …
Βλέπω τον κόσμο χαρωπό με ανοιχτές αγκάλες
Φιλιά να δίνει ρουφηχτά καταμεσής της στράτας
Και με γλυκά χαμόγελα να ανταλλάσσει βέρες…
Βλέπω παιδιά να παίζουνε στο λούνα παρκ Ομόνοια
Αγρότισσες να καλλιεργούν στη Λένορμαν σπαράγγια
Γιαγιές με τσάγια του βουνού απ’ την Πλατεία Βάθης
Βλέπω κορίτσια τρίσχαρα κι ανθοστεφανωμένα
Με υάκινθους απ’ τη Βουλής κι από τη Φιλελλήνων…
Άντρες να μαγειρεύουνε, μπουγάδες να απλώνουν
Κι όντας περνούνε οι ξανθιές, αυτοί να τις προγκούνε…
Τις βλέπω να σκοντάφτουνε, να γδέρνουνε τες μύτες
Και τα τακούνια των να σπουν σαράντα δυο τεμάχια
Και να ναι του λοιπού κοντές, χοντρές κι ασκημομούρες…
Βλέπω παλάτια στη Ζοφριά… τρούλους στην Ελευσίνα…
Και στην κουζίνα της ΕΠΕ, τέσσερα παραθύρια…
ΕΣΥ!!!! ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΣΟΥ!!! Τρισάθλιο περιστέρι,
με τα κατάμαυρα φτερά και το γαμψό το ράμφος…
Που θα μου πεις πως βλέπω εγώ της τρέλας μου το χάλι…
Θαρρώ πως εκουράστηκα… ας βγάλω τα γοβάκια
Να κοιμηθώ… να ονειρευτώ… τους άντρες της ζωής μου…
Χρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ………. Χρ!!!
ΞΑΔΕΡΦΗ ΤΕΡΗ
Γιαμερσούδααααααααααα
..............................................
τι τεθλιμμένη ώρα
ποια βρόχα και ποια μπόρα
τους δυο αυτούς ανθρώπους
΄τους ξέκανε και τώρα
ο ένας μ'αμνησία στο πουέρτο ρίκο ξώμεινε
έχασε το καράβι και στο λιμάνι απόμεινε
κι η άλλη στα κατσάβραχα
μαλώνει τους γαμψόσαυρους
τους επικίνδυνους πολύ
τυρανοπαπαρόσαυρους(κατάλαβα ακριβώς με ποιο ζώο μαλώνει η κουλή..νομίζοντας οτι είναι περιστέρι..ευτυχώς εγώ είμαι καλά και τα έχω τετρακόσια)::382.::
(΄λείπουν οι βασικές δημιουργίες της Γιαμερσούδας και του αθίγγανου..αυτά είναι τα σχόλια που γινόταν σε κάθε δημοσίευση επεισοδίου.του Τέρη .πλάκα είχε..αν το μάσουμε ποτέ θα μελοποιηθεί) Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2009 | |