Γυμνή αλήθεια

Δημιουργός: EKI, Γιώργος Σταματόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βγαίνω σεργιάνι
στο λιοπύρι και το αγιάζι,
γυμνή αλήθεια
καταπάνω μου καλπάζει,
χρυσά και ασήμια,
που 'χω πάνω μου ξεφτίζουν,
πριν από λίγο άστραφταν
τώρα μαυρίζουν.

Είχα το κάτι
που δεν είχανε οι άλλοι,
είχα το χάρισμα
και χέρι στην σκανδάλη,
ότι κι αν άγγιζα
γινότανε χρυσάφι,
ήμουν του δάσους,
το πιο όμορφο ελάφι.
Τώρα τα χείλη μου
ξεράθηκαν και καίνε,
τα μάτια που έκοβαν
τώρα μονάχα κλαίνε,
τον χρόνο κέρασα κρασί
για να μεθύσει,
εκείνος όμως συνεπής
δεν έχει αργήσει……

Περνά στο νου μου
η ζωή μου σαν ταινία,
τιμή και δόξα
και στο βάθος η ανία,
σε πρώτο πλάνο
η αιώνια σκευωρία,
ορδές του χρόνου
να χαράζουν τη πορεία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2005