Μέσα Στον Καθρέπτη

Δημιουργός: sorrowman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Μες στον καθρέπτη κοίταξα μήπως και βρω τη μοίρα
λιγάκι απ’ τον θάνατο τα μάτια μου σαν πήρα
η θλίψη με ξεγέλασε σαν μια αιώνια φίλη
απ’ τον καθρέπτη πέρασα μες στου εχθρού την πύλη…»


Επικίνδυνος ο λόγος μου μέσα στη καταιγίδα
μαύρους ληστές και ερπετά στη άλλη άκρη είδα,
ξεχείλισε το πέλαγο με κόκκινες σταγόνες
αίμα με κόκκινη μιλιά που ούρλιαζε αιώνες.
Πρωτόγονο κι αναίσχυντο το θράσος της αβύσσου
βέβηλα με ξημέρωσε στο έλεος του μίσους.
Ξύπνησαν τέρατα κι ευχές, δράκοι καταραμένοι
μες στη ψυχή μου όνειρα, ελπίδα πεθαμένη,
και στα ποτάμια πια αργά το αίμα μου κυλάει
η θλίψη μες στο βλέμμα μου τον θάνατο κοιτάει.
Περπάτησα ως τον βυθό της καθαρής μου σκέψης,
απίθανο τ’ ονείρου μου τη βρώμα να αντέξεις.
Ανέβλυσε ο θάνατος από τα δυο μου μάτια
κι η θλίψη, του προσώπου μου, κόλλησε τα κομμάτια…


«Καταραμένος ο βυθός, το πέλαγο πιο μαύρο
από της θλίψης τα φιλιά και του εχθρού το αύριο.
Καταραμένο και το φως, ανάσα πεθαμένη
Ψυχή αθάνατη, νεκρή, στο μαύρο γεννημένη…»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2009