Ελιές και μελανώματα

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεύγουν κι έρχονται οι ώρες
της παλίρροιας το κύμα
μεσ’ τη σκέψη κατηφόρες
του κινδύνου στέλνουν σήμα

Ψάχνω με μάτια και αφή
του βίου τα καμώματα
προσωπική ανασκαφή
σ’ ελιές και μελανώματα

τότε με πιάνει ο πυρετός
σαν επισκέπτης θείος
ορμάει στο νου ο συρφετός
παραμυθιών οικείος

Του ήλιου σου το μέγα δέντρο
του έρωτά μου ο καρπός
οδυνηρό της νύχτας κέντρο
να τον γευτώ δεν ξέρω πως

Τις πιο βαριές μου ενοχές
δάκρυα τρέχουν να ξεπλύνουν
αλλάζουν χρώμα οι εποχές
σωστά και λάθη πίσω αφήνουν

Τώρα τυλίγω τη Στιγμή
στο τεντωμένο δάχτυλό μου
να ακουμπήσει μια ψυχή
ίσως μου δείξει τ’ όνειρό μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2009