Αγαπημενε μου ιπποτη φοβαμαι

Δημιουργός: rakenditos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγαπημενε μου ιπποτη.

Ειμαι
κλειδωμενη στο μπανιο.

Τα παιδια χτυπαν τρομαγμενα την πορτα

και εκεινος
φωναζει
να βγω,το ονομα μου.

Ο θορυβος με κανει να τρεμω.

Φοβαμαι.

Τα χρονια πονανε

και ακομη δε ξερω

γιατι να μισω
γιατι να αγαπω

και γιατι να ελπιζω
αφου δεν θυμαμαι.

Κανεναν.

Τα λογια που ειπα
χωρις να πιστευω
τα ασπρα μαλλια
και οι αγωνες που κανω.

Δεν ειμαι εγω.

Εγω ειμαι κλειδωμενη στο μπανιο.

Φοβαμαι.

Και πια δεν μιλαμε.

Μετραω τις μερες στα χαπια που λειπουν
τις νυχτες
στην κρυα του πλατη
και μια ζωη
στους κυκλους τους μαυρους
που εχω στα ματια.
Πρισμενα.

Κοιμαμαι αγκαλια με το μαξιλαρι
και οταν γυρνω
και νοιωθω μοναχη
αφου τελειωσω την καθε δουλια
και κατσουνε ολοι μπροστα στην οθονη

βρισκω την ωρα
να καθαρισω κρεμμυδια

για να εχω ενα αλλοθι

να κλαιω.

Μονάχη.


Και σφιγγω με μισος
βαθυ το μαχαιρι.

Μα αποψε προδοθηκα απο εναν λιγμο,
μια αναιτια κριση
και ετρεξα με ουρλιαχτα
χτυπωντας την πορτα.

Και εχω πεταξει το κλειδι στην λεκανη.


Ειμαι βλεπεις
κλειδωμενη στο μπανιο.

Τα παιδια χτυπαν τρομαγμενα την πορτα

και εκεινος
φωναζει
να βγω,το ονομα μου.

Ο θορυβος με κανει να τρεμω.

Φοβαμαι.

Μα εχω σβησει το φως στο σκοταδι.

Αγαπημενε μου ιπποτη

περιμενω εδω
να ρθεις να με σωσεις.

Θα με αναγνωρισεις απ τα σγουρα
πυκνα μου μαλλια.

Ειμαι εννεα χρονων
και φοραω
το λευκο μου φουστανι.

Εχω τυλιγμενα
δυο μικρα κοτσιδακια
και ματια που λαμπουν
γεματα αγαπη.

Χαμογελαω.

Μα ο θορυβος παλι με κανει να τρεμω.

Να μην αργησεις.

Αυτη την τρελη που κοιτα στιν καθρεφτη
θα την αφησουμε εδω

και θα παμε μακρια

μαζι







στο Τελος του Κοσμου.





Αγαπημενε μου ιπποτη,



Να μην

με προδωσεις.


Φοβαμαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2009