Rue Daguerre Δημιουργός: jenny Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info RUE DAGUERRE
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το Παρίσι εξακολουθεί να είναι πρώτο στις προτιμήσεις των τουριστών απ' όλο τον κόσμο, όμως η πόλη δεν είναι μόνο το Καρτιέ Λατέν, το Ιλ ντε λα Σιτέ, τα Ηλύσια Πεδία ή το Μαρέ. Μία πολύ αγαπημένη είναι η περιοχή του Montparnasse με τον πύργο του να δεσπόζει στο 14ο διαμέρισμα. Εκεί κοντά υπάρχει ένας δρόμος με πολύ μεγάλη εμπορική κίνηση. Η οδός Daguerre ,μικρή και χαριτωμένη, ξεκινάει από την Rue de Rennes και τελειώνει κοντά στο σταθμό του τραίνου στην Place Denfert-Rochereau .Το όνομα της σχετίζεται με τον Louis-Jacques-Mandé Daguerre ( 1787 – 1851).Ένας επιστήμονας που αρχικά εφεύρε το Diorama(1822)και τελικά ανακάλυψε την δαγεροτυπία (Daguerreotype 1839 )που ήταν η αρχική μορφή της τωρινής φωτογραφίας. Αυτός ο δρόμος έχει μήκος 1200 μέτρων και παραπάνω από 60 εμπορικά καταστήματα. Είναι ο δρόμος των εδεσμάτων και των λιχουδιών. Μπαράκια για τους φοιτητές, καφενεία για τους ερωτευμένους και εστιατόρια για τους ευκατάστατους. Λίγα ξενοδοχεία σαν σφήνα δίπλα σε μαγαζιά, μπακάλικα και καταστήματα με προθήκες γεμάτες διάφορα λαχταριστά τρόφιμα. Λίγο πριν τελειώσει ο δρόμος ,στο αριστερό σου χέρι, υπάρχει μία τεράστια αζαλέα(25 χρόνια) που πλέον είναι θάμνος. Πανέμορφη και πάντα ανθισμένη, τραβάει τη προσοχή όλων Δεξιά στο δρόμο βλέπεις τα τυριά και τα θαλασσινά και στην αριστερή πλευρά έχεις τα κρεοπωλεία και τις κάβες. Πολυχρωμία και πολυκοσμία .Δίπλα στον άραβα και τον αφρικανό θα βρεις τον κινέζο και τον γιαπωνέζο . Παντού ακούς μουσικές και γέλια Όλα σε μία συνεχή ροή που κάνει διάλειμμα μόνο στις πρώτες πρωινές ώρες...
Στην γωνία Rennes και Daguerre ένας άστεγος έστησε το νοικοκυριό του. Ένα κρεβάτι που στην ουσία είναι το περβάζι ενός παραθύρου και τέσσερις ψάθινες καρέκλες καθηλωμένες με σκοινιά και βαρίδια. Ο υπνόσακος είναι μαζεμένος στα πόδια μιας καρέκλας όταν ο ιδιοκτήτης λείπει. Δίπλα υπάρχει μία κιθάρα. Ο άστεγος δέχεται και επισκέπτες. Κανείς δεν ενοχλείται από το ότι αυτός ο άνθρωπος στην ουσία κοιμάται στο δρόμο, ούτε καν το Αστυνομικό Τμήμα του 14ου διαμερίσματος που είναι ακριβώς απέναντι .Μου έτυχε δυο τρεις φορές να τον δω από κοντά. Χαμογελαστός και ευγενικός, δεν ζητιάνευε αλλά έκανε ένα νεύμα ευγνωμοσύνης όταν του άφηναν κάτι σε ένα πιατάκι που είχε μπροστά του..
Από τα πρώτα σπίτια της οδού Daguerre είναι το σπίτι της Agnes Varda(1928) .Ο πατέρας της ήταν έλληνας. Δημιουργός και παραγωγός στις περισσότερες ταινίες της, ήταν από τους πρωτοπόρους του Γαλλικού Νέου Κύματος και κυρίως του Rive Gauche (με τους Alain Resnais, Marguerite Duras και Alain Robbe-Grillet).Το είχε αγοράσει για να το χρησιμοποιήσει για κατοικία αλλά για τα γυρίσματα της ταινίας Cléo de 5 à 7 (1962) και Daguerréotypes (1975). Τώρα είναι δύο κολλημένα και διαφορετικά χρωματισμένα σπίτια δεν έχουν καμία πινακίδα απέξω αλλά όλοι ξέρουν την ιστορία τους.
Στην επόμενη γωνία θα συναντήσεις το κλασικό γαλλικό αρτοποιείο. Αυτό που εκπέμπει διάφορες μεθυστικές μυρωδιές που σε κάνουν τα τρέχουν τα σάλια σου. Έχει φορτωμένα τα ράφια με διαφορετικά είδη μπαγκέτας και μία βιτρίνα όπου στριμώχνονται τα κρουασάν. Η μεγάλη ποικιλία των ειδών άρτου και η πλούσια ευωδιά τους δικαιολογεί την συνήθεια πολλών γάλλων να έρχονται ,ακόμα και την Κυριακή για να αγοράσουν την φρεσκοψημένη μπαγκέτα τους.
Συνεχίζοντας την βόλτα θα συναντήσεις πολλά μικρά μπιστρό και μικρά εστιατόρια ξένης κουζίνας. Ιταλικά, ταιλανδέζικα, κινέζικα. Σε αυτή την πολυκοσμία ξεχωρίζουν δύο ελληνικά μαγαζάκια. Ένας από την Κρήτη και ένας από την Πρέβεζα προσφέρουνε μία μεγάλη ποικιλία γεύσεων της μάνας πατρίδας .Δίπλα στις λιχουδιές θα βρεις πάντα και το κέρασμα του καταστήματος. Ένα ποτηράκι τσικουδιά ή τσίπουρο με μία μεγάλη ελιά για μεζέ. Η Γαλλία, η χώρα της γαστρονομίας δεν επηρεάσθηκε, σε ότι αφορά την παραδοσιακή της κουζίνα, από την μεγάλη ποικιλία των μεταναστών και των λαών που ήρθανε και μείνανε.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2009 | |