Giusto il primo del mese (N. Gatsos)
Πρωτομηνιά πρωτομηνια
πήρα τους δρόμους παγανιά
να βρω πού πας, ποιο παράθυρο χτυπάς
τώρα που πια δε μ’ αγαπάς
Πρωτομηνιά πρωτομηνιά
ψηλή μου δένδρολιβανια
δεν ήρθες χθες, δε μ’ αντάμωσες προχθές
κι είχα τις πόρτες ανοιχτές...
Τώρα το δάκρυ κυλάει ακόμη
θολώνει τη ματιά
ήσουν μια σπίθα μικρή στο χώμα
κι έγινες φωτιά...
Giusto il primo del mese
mi son messo in strada per cercare
di scoprire dove vai, a quale finestra bussi
adesso che oramai non mi ami più
Giusto il primo del mese
mio sottile rosmarino
ieri non sei venuta, l'altrieri mi hai evitato
eppure tenevo le mie porte aperte ...
Adesso il pianto scorre ancora
offusca il mio sguardo
eri una piccola scintilla caduta a terra
e diventasti incendio ...
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.03.2009