La rete
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
Ogni volta che si apre una strada nella tua vita,
non aspettare che ti colga la mezzanotte.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te si stende una rete.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te si stende una rete.
Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.
Questa rete ha nomi pesanti,
che sono scritti su un libro dai sette sigilli.
Alcuni lo chiamano la perfidia della gente di poco conto,
altri lo chiamano l'amore dell'inizio di primavera.
Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e se sei fortunato ricomincia di nuovo.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo.
Montecristo © 10.05.2005