Ecco, il treno è partito (N. Gatsos)

Σβήνει τ’ αστέρι του βοριά
στην ανηφοριά
κι ένα ποτάμι φωτεινό
κυλάει στον ουρανό
Κοιμούνται ακόμα τα παιδιά
κάτω απ’τη ροδιά
Και μ’ένα δάκρυ μου θολό
τα μάτια τους φιλώ

Πάει έφυγε το τρένο, έφυγες κι εσύ
σταλαγματιά χρυσή
πάει χάθηκε το τρένο, χάθηκες κι εσύ
σε γαλανό νησί

Πήρες απ’ το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι
το λαμπερό τ’ αστέρι και πήγες σ’ άλλη γη
μ’ όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω
νερό σταματημένο σε δροσερή πηγή

Πάει έφυγε το τρένο έφυγες κι εσύ
σταλαγματιά χρυσή


Si spegne la stella polare
sulla salita
e un fiume luminoso
scorre nel cielo
I bambini dormono ancora
sotto il melograno
E con un pianto torbido
io li bacio sugli occhi

Ecco, è partito il treno, sei partito anche tu
stille di pianto d'oro
ecco, il treno è sparito, sei sparito anche tu
in un isola serena

Hai preso dall'estate nella tua piccola mano
la stella luminosa e sei andato in un'altra terra
anch'io cammino coi sogni per aspettarti
acqua che si è fermata in una fonte fresca

Ecco, è partito il treno, sei partito anche tu
stille di pianto d'oro

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info