Close your eyes, my heart

Κλείσε τα μάτια σου καρδιά μου
για να μην δεις τα βάσανά μου
Πέτρα κι αν είσαι θα ραγίσεις
σίδερο να `σαι θα λυγίσεις

Εγώ συνήθισα να ζω
σαν του γιαλού τον βράχο
κι όσες φουρτούνες και να δω
ούτε γελώ ούτε πονώ
όσο καημό και νά `χω

Κλείσε τα μάτια σου καρδιά μου
και μη κοιτάς τη συμφορά μου
Φτάνουν τα βάσανα που είδες
μες τις ζωής τις καταιγίδες.


Close your eyes, my heart
lest you see my torment.
Be you a stone you will break,
be you iron you will bend

I'm used to living
like the rock of the sea,
no matter how many rough waves I see,
I neither laugh nor hurt,
however much grief I might be in

Close your eyes my heart
and do not look at my misfortune.
You've seen enough affliction
through life's storms...

manosaris, manos aris © 18.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info