Jij was geklaag | ||
Στο καθρέφτη μας κοιτώ μήπως δω τα δυο σου μάτια και στο στήθος μου κρατώ τ’ αναφιλητό. 'Ησουνα παράπονο, ήμουνα βροχή μια χουφτίτσα ουρανό είχα στην ψυχή. 'Ησουνα παράπονο, ήμουνα βροχή τώρα δίχως ουρανό θα `μαι πιο φτωχή. Στάλα στάλα στο γυαλί στάζει δάκρυ σαν φαρμάκι και η νύχτα η σιωπηλή μοιάζει μ’ απειλή. 'Ησουνα παράπονο, ήμουνα βροχή μια χουφτίτσα ουρανό είχα στην ψυχή. 'Ησουνα παράπονο, ήμουνα βροχή τώρα δίχως ουρανό θα `μαι πιο φτωχή. | Ik kijk in onze spiegel of ik je twee ogen niet zie bij mijn hart (borst) hou ik de snik. Jij was geklaag en ik de regen, een handjevol hemel had ik in gedachten. Jij was geklaag en ik de regen, nu zonder hemel zal ik armer zijn. Druppel druppel op het glas drupt de traan als vergif en de zwijgende nacht lijkt een bedreiging. Jij was geklaag en ik de regen, een handjevol hemel had ik in gedachten. Jij was geklaag en ik de regen, nu zonder hemel zal ik armer zijn. | |
renehaentjens © 19.03.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info