Polttelen hasista
Γεια σου Γιοβάν Τσαούση με την πενιά σου!
Είμαι πρεζάκιας μάθε το μα όπου και αν πάω
όλοι φύγε με λέγουνε νομίζουν θα τους φάω.
Με βλέπουν και σιχαίνονται μα γω δυάρα δε δίνω
την πρέζα μόνο να τραβώ και ότι θέλει ας γίνω.
Μεσ’ το βαγόνι κάθομαι για σπίτι δε θυμούμαι
κι ένα τσουβάλι βρωμικο το στρώνω και κοιμούμαι.
Τα ρούχα μου ελειώσανε φάνηκε το κορμί μου
η πρέζα με φαρμάκωσε τελείωσ’ τη ζωή μου.
Χαρμάνης όταν κάθομαι πως σκέφτομαι την πείνα
σα μαστουρώσω βρε παιδιά δική μου ειν’ η Αθήνα.
Σαν αποθάνω φίλε μου έρχετ’ αστυνομία
με κάρο σκουπιδιάρικο και κάνει την κηδεία.
Γεια σου Αντώνη μου λεβέντη!
Terve Giovan Tsausi sointuinesi!
Olen pilviveikko tietäkää se
mutta mihin menenkin
kaikki "häivy" sanovat
luulevat että heidät syön
Mua katsovat ja halveksivat
mutta pätkää en välitä
hasista vain rakastan
ja siihen menee mikä menee
Vankkureissa asustan
kotia en muista
ja säkin likaisen
petaan ja nukun
Vaatteeni hajosivat
paljas perse paistoi
hasis minut myrkytti
loppui elämäni
Ilman hasista kun istun
kuinka ajattelisin nälkää
kun olen pöllyssä hei kaverit
omani on Ateena
Kun kuolen ystäväni
tulee poliisi
sitten roskavaunu
ja järjestää hautajaiset
Hei Antonini kova jätkä!
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 19.03.2009