Erano quattro ragazzi (N. Gatsos)
Ήταν τέσσερα παιδιά Γεια σου Γέρο του Μοριά Σαν αγρίμι πάλευες Κι όλο τα δασκάλευες Χελιδόνια και σπαθιά Στις καρδιές τους αρμαθιά Πάνω στην Καρύταινα Με τον ήλιο γείτονα Ήταν τέσσερα παιδιά Γεια σου Γέρο του Μοριά Σπίτι δεν τα χώραγε Κι ο καιρός προχώραγε Χρόνια μαύρα και πικρά Στα βουνά τα φαλακρά Κι έτρεχαν τα αίματα Μες στα κλεισορέματα Κι όταν έφτασε Λαμπρή Στολιστήκαν σαν γαμπροί Πίσω τους κι ο θάνατος Καβαλάρης φτερωτός Ήταν τέσσερα παιδιά Γεια σου Γέρο του Μοριά Τόπος δεν τα κράταγε Κι ο καιρός περπάταγε Στράτα στράτα και στρατί Έτσι γράφει το χαρτί Πάνω από τ’ανάθεμα Σπείρανε χρυσάνθεμα Μα σαν άστραψε στη γη Των καιρών η προσταγή Πέσαν τα κακόμοιρα Σαν κυπαρισσόμηλα Ήταν τέσσερα παιδιά Πες μας Γέρο του Μοριά Πες μας αν τα γνώρισες Κι αν τα παρηγόρησες		Erano quattro ragazzi Salve Vecchio di Morèa* Ti battevi come una fiera E sempre davi buoni consigli Rondini e spade Avviluppate nei loro cuori Sopra a Karìtena** Con il sole per vicino Erano quattro ragazzi Salve Vecchio di Morèa Una casa non li conteneva E il tempo andava avanti Anni amari anni bui Sulle montagne glabre E scorreva il sangue Come fiumara nelle forre E quando venne la Pasqua Si vestirono come sposi Anche la morte li seguiva Cavaliere con le ali Erano quattro ragazzi Salve Vecchio di Morèa Nessun luogo li tratteneva E il tempo camminava Strada stradina strada Come scrivono le carte Sopra la maledizione Seminavano crisantemi Ma quando sulla terra folgorò Il decreto dei tempi Caddero le sciagure Come pigne dai cipressi Erano quattro ragazzi Dicci Vecchio di Morèa Dicci se li hai riconosciuti E se li hai consolati
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info